ସତ୍ୟ

ସତ୍ଯ ଏକା ଭାଇ ମହତ ପଣିଆ

ସତ୍ଯପାଶେ ମିଥ୍ଯା ଅଢେଇ ଦିନିଆ ।

ସତ୍ଯ ପଥେ ନର ମୁକତି ଲଭନ୍ତି

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ଇନ୍ଦ୍ର ପୃଥିବି ପାଳନ୍ତି । 

ସତ୍ଯ ଧର୍ମ ବଳେ ସୃଷ୍ଟିର ସର୍ଜନା 

ସତ୍ଯ ରେ ମେଦିନୀ ଧରିଅଛି ଫଣା। 

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ବୃକ୍ଷ ଫଳ ଫୁଲ ଦ୍ଯନ୍ତି

ସତ୍ଯେ ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆତଯାତ ହ୍ବନ୍ତି । 

ସତ୍ଯରେ ଆକାଶେ ଦୃଶ୍ଯ ମେଘମାଳ

ସତ୍ଯେ ଦିବାରାତ୍ର ହୁଅଇ ଭୂଚଳ । 

ସତ୍ଯ ପଥେ ପ୍ରାଣୀକି ନପଡେ ର୍ଦୁଦିନ

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ଋତୁଚକ୍ରର ପରିବର୍ତ୍ତନ । 

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ସିନ୍ଧୁ ନଲଙ୍ଘଇ କୂଳ  

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ଇନ୍ଦ୍ର ବରଷନ୍ତି ଜଳ । 

ସତ୍ଯ ପାଇଁ ରାମ ଗଲେ ବନବାସ

ସତ୍ଯଲଙ୍ଘିଲେ ନର ପାନ୍ତି ଅପଯଶ ।

ସତ୍ଯ ର ମହିମା ନଜାଣିଛେ କିଏ 

ତଥାପି କିଆଁ ନର ମିଥ୍ଯାଶ୍ରୟ ନିଏ ।