ରାଈଙ୍କ ମାନଭଞ୍ଜନ

ଆସଗୋ ମାନିନୀ ମୋପ୍ରେମ ତଟିନୀ

ଅଭିସାରିକା ରାଧିକା। 

ରିମ୍ ଝିମ୍ ତାନେ ନିଶାର୍ଦ୍ଧ ଲଗନେ

ପ୍ରେମମୟୀ ତୁ,ନାୟିକା । 

ଝମ୍ ଝମ୍ ଶୁଭେ ପାଦର ନୂପୁର

ଛନ୍ଦାୟିତ ତରଙ୍ଗିଣୀ  । 

ତୁମ ପ୍ରେମ ନୀରେ ଅବଗାହିବାକୁ

ଚାହେଁ ଦିବସ ରଜନୀ  । 

ତୁମେ ମୋ,ମାନିନୀ ମୃଗାକ୍ଷୀ ନୟନୀ

ବୃଷଭାନୁ ରାଜଜେମା । 

ପ୍ରିତୀ ପ୍ରଦାୟିନୀ ଆଗୋ ଲାସ୍ଯମୟି

ତୋ,ପାଇଁ ପାଗଳ କାହ୍ନା । 

ଆସ ଆସ ରାଇ ଆସ ମାନମୟୀ

କୁଞ୍ଜବନେ ବିଜେ କାହ୍ନୁ। 

ବଇଁଶୀ ରାଗିଣୀ ଡାକେ ରାଧାରାଣୀ

ମାନ ତେଜ ରାଧେ ମନୁ । 

ହେ ନଟନାଗର ରସିକ ଶେଖର

ଚିତ ଚୋର ବଂଶୀଧର । 

ତୋ,ଲାଗି ଯମୁନା ଯିବା ପାଇଁ ମନା

ଶାଶୁ ନଣନ୍ଦର ଘର  । 

ତୋ,ପାଇଁ କଳଙ୍କ ହେଲା ମୋ,ତିଳକ

ସ୍ବାମୀ ମୋର ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା । 

ଛାଡ ମୋର ହସ୍ତ ଲାଗେ ବଡ ଭିତ

ଆଉ ନଯିବି ଯମୁନା  । 

ଯାଅ ନନ୍ଦ ବାଳ ନକର କଟାଳ

ମୁଇଁ ଅଟେ କୂଳବଧୂ । 

ଫଗୁଣେ ଅବିର ଖେଳ ସାଥି ମେଳ

 ବାଟଛାଡ଼ ଦିନ ବନ୍ଧୁ ।