ପକ୍ଷୀର ବିଳାପ

ଅନନ୍ତ ଗଗନେ ବାୟୁର ବାହାନେ

ପକ୍ଷ ଦ୍ବୟ ଝାଡି ଝାଡି । 

ଆହାର ମୁଁ ଖୋଜି ଯାଇଥିଲି ହଜି

ଅଠାଜାଲେ ଗଲି ପଡି । 

କାଠି, କୁଟା, ପର୍ଣ୍ଣ, ସାଉଁଟି ଆଣିଣ

ସଜାଇ ଅଛି ନିଳୟ । 

ନବ ଶାବକ ରେ ଭରା ମୋ ନିଳୟ

ପୁଣି ଜନ୍ତୁଙ୍କର ଭୟ । 

ଉଠିନାହିଁ ପକ୍ଷ ନୁହେଁ ସମକକ୍ଷ

ଫିଟି ନାହିଁ ପୁଣି ଚକ୍ଷୁ । 

କେମିତି ପାଶୋରି ପାରିବେ "ମା" କୁ

ବନ୍ଧନରେ ମତେ ରଖୁ । 

ଅତି ହୀନିମାନ ବିହଙ୍ଗ ଜୀବନ

କର୍ମେ ସଦା ଆଗଭର । 

ଖାଦ୍ଯ ଅନ୍ବେଷଣ ନିତ୍ଯ ଆଗମନ

ସାୟଂ କାଳେ ତରୁ ପର । 

ରାତ୍ରୀ ଆଗମନ ଘୋର ବର୍ଷାଦିନ

ପକ୍ଷତଳେ ରଖି ଶିଶୁ  । 

ନିଶି ଉଜାଗର ମନେ ସଦା ଡର

ନୀଡେ ଜଗି ପୁଣି ବସୁ । 

ଦିବା କାଳେ ଡାଳେ ବସି ତରୁ ମୂଳେ

ଗାଉ ଥାଉ ନାନା ଗୀତି । 

ଝରଣାର ଜଳ ମିଠା ପକ୍ବଫଳ

ଆହାର କରଇ ନୀତି । 

ପାହାଡ ପର୍ବତ ଗଛ ଆମ ମିତ

ସଦା ଆମ ପାଶେ ଥାଏ । 

ସୁନୀଳ ଗଗନେ ଆନନ୍ଦିତ ମନେ

ଡେଣା ଝାଡି ଉଡି ଯାଏ । 

ମେଘ ପାଲିଙ୍କିରେ ଦେଖୁ ଜହ୍ନ ତାରା

ବଉଦ ଖେଳଇ ଖେଳ । 

ସାଥି ପକ୍ଷୀ ମେଳେ ଖେଳୁ ତରୁଡାଳେ

ଆନନ୍ଦେ କଟଇ ବେଳ । 

ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପଞ୍ଜୁରୀ

ସୁନା ତାଟିଆର ଅନ୍ନ । 

ପକ୍ଷୀ ପାଇଁ ଲୋଡା ସୁନୀଳ ଆକାଶ

ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ସୁନ୍ଦର ଜହ୍ନ । 

ହେ ଶିକାରୀ ଭାଇ ମନେ ଦୟା ବହି

ଦେ,ରେ ମତେ ତୁ ଛାଡି । 

ସୁଦୟା ତୁକର। ଡେରି ତୁ ନକର

ଆକାଶେ ଯିବି ମୁଁ ଉଡି ।