ସତ୍ଯ

ମୁଁ କେବେ ଚାହିଁ ନ ଥିଲି

ତୁମ ଓଠେ

ମୋ ପାଇଁ ସର୍ମପିତ

ଚେନାଏ ହସ

କାହିଁ ଆଜି

ପ୍ରତିଟି ଲୋତକର ହେବି

ମୁଁ କାରଣ ? 

ଚାହିଁ ତ ନ ଥିଲି

ତୁମ ହାତ ଧରି

ଯିବାକୁ

ଗୋଧୂଳିର ପଥେ

କାହିଁ ଆଜି

ତମସାର

ଆଯାତିତ ଏଇ ଆମନ୍ତ୍ରଣ । 

ଭୁଲ ହେଲା ଯାହା ମୋର

ତୁମକୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଆପଣେଇ ନେଲି

ମନେ ମନେ କଲି

ମନ ଦିଆ ନିଆର 

ଲୁଚାଛପା କାରବାର । 

ଭାବନି ତା ବୋଲି

ଏଠି କାହାଣୀ ଶେଷ , 

ଏଇଠି ଭାଜିଲା ସପନ , 

ଯିବାକୁ ତ ହେବ ଏଇ ଆମକୁ

ଆଗାମୀ ର

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଦିଗନ୍ତ୍

ଏକା ଏକା ।