ମୁହିଁ ଓଡ଼ିଆ, ମୋ ଭାଷା ଓଡ଼ିଆ, ମୋର ମାତୃଭାଷା ବଡ ବଢ଼ିଆ । ମୋ ହୃଦୟେ ଅଛି ସେ ଭାଷା ଭାଣ୍ଡ, ମୁହି

ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ପଦଚିହ୍ନ ପରେ ଲେଖା ଅଛି ରାଜରାଣୀ ନୀଳାଚଳ ଧାମେ ପୂଜା ହେଉଅଛି ହିନ୍ଦୁ ଜାତି ମଥା-ମଣି

ଯେଉଁ ପାଟିରେ ସେ ଖାଉଅଛି ସେପଟେ କରେ ଝାଡା, କୁମ୍ଭକର୍ଣ୍ଣ ପରି ଶୋଉଛି

ନ କହୁଛି ନଈକୁ ଯିବ ପ ପଛରେ ଧାଇଁ ଫ ବସିଛି ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆରେ ତାଙ୍କ ଫେରିବା ବାଟ ଚାହିଁ।।

ମାଟି ଦୀପ

ବିଷୟ ଅନେକ ପ୍ରକାର ଗଣିତ ବିଜ୍ଞାନ ଭୂଗୋଳ ସରଳ ସଂସ୍କୃତ ସାହିତ୍ୟ ଇତିହାସ ତାର ଅତୀତ ପରୀକ୍ଷାରେ ହେଲା ପାଆସ୍ ପାଇଲା ବହୁତ ସ...

ଅମୃତ ବାରିଧି ସିଞ୍ଚ ଏ ଧରାରେ ଶୁଭୁ ଶାନ୍ତିର ଓଁକାର, ହର ହର ଶିବଶଙ୍କର ସୃଷ୍ଟିର ଆଦ୍ୟ ଓଁକାର ଧ୍ଵନ

ହସିହସିକା ଜୀବନ ଦେବା ଆମରି ଦେଶପାଇଁ ସପନ ଆମ ସାକାର ହେବ ସାହା ଜଗତ ସାଇଁ ।।

ମିଠା ବଚନେ ସଭିଙ୍କୁ ଆମେ କରିବା ସଦା ତୋଷ ।। ଦୁଇ ଛଅଗୁଣ ବାର ଗୁରୁଜନଙ୍କ ପାଦ ଛୁଇଁକି କରିବା ଆମେ

ସେଇ ଦିନ ସବୁ ଆସନ୍ତାକି ଆଉ ଥରେ ହେଲେ ଆସେ ନାହିଁ

ତିନି ଦିିନିଆ ଛୁଟି

ଗଣତନ୍ତ୍ର ନୀତି ମୂଳରୁ କଳିଙ୍ଗ ରାଇଜରେ ଚାଲିଥିଲା, ସାହସୀ କଳିଙ୍ଗ ବୀର ଇତିହାସେ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ ଲେଖାଗଲା

ବହି ସବୁ ଗଲେ ହାଲୁକା ହୋଇ ପଢିବୁ ଖୁସିରେ ମନ ଲଗାଇ

ସୁନ୍ଦର ଆମରି ଜଙ୍ଗଲ ବନାନୀ ସକଳ ଜୀବ ଜୀବନ, ଦିଏ ବର୍ଷା ଜଳ ଔଷଧ ଔଷଧୀ ଚାଲ ରଖିବ

ପ୍ରଜାପତି ଉଡ଼େ ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ଭ୍ରମରେ ବଜାନ୍ତି ବଂଶୀ ବନେ ଉପବନେ ଶୋଭାର ସମ୍ଭାର ପ୍ରଭାତେ ଉଠେ ବିକଶି

ମଶା ଓ ସାପ

ଫେରି ଦେଖେ ଯେବେ ବିଲେଇ ନାନୀ କଇଁ କଇଁ କାନ୍ଦେ କିଛି ନ ଶୁଣି ବିଲୁଆ ଆସେ ଯେ ଏକଥା ଜାଣି ମିତ ବସନ୍

ପାଇଖାନା ବ୍ୟବହାର କରିବା ନିରୋଗ ସବଳ ଆମେ ରହିବା ।

ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ନାନୀର ବାହାଘର

ସକାଳ ଖରା ଦେହକୁ ହିତ ବୁଝାନ୍ତି ଦାଦା ମୋର ଆଜିର କାମ ଆଜି କରିବା ନଥିବ ଆଉ ଡର । ଭାବୁଛି ଆଜି ତୋ ପା