ଯାଆରେ କରୋନା ଯା

ଯାଆରେ କରୋନା ଯାଆରେ

ଆମ ରାଇଜ ସଅଳ ଛାଡ଼ରେ

ଆମେ ଓଡ଼ିଆତ ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟରେ

ତୁ ଆମଠୁ ଦୂରେଇ ରହରେ  (1)

ବୁଢ଼ୀ ମାଆଟି ବସିଛି ଦୁଆରେ

କିଆଁ ସୁରଟରୁ ପୁଅ ନଫେରେ

ଭୋକ ଉପାସରେ ପୁଅ ସେଠାରେ

ପଡିଥିବ କେଡେ ଅସହାୟରେ (2)

ପେଟକୁ ତା' ଦାନା ଗୋଟେ ଯାଉନି

ତା'ର ଆଖିରେ ପଲକ ପଡୁନି

ପୁଅ ମୁହଁ ଆଖି ଆଗେ ନାଚୁଛି

ସେ ତ କଳା ଠାକୁରଙ୍କୁ ଡାକୁଛି(3)

ମୋ' ପୁଅକୁ ଫେରାଇ ଆଣ ହେ

ମୋର କୋଳ ପଡ଼ିଅଛି ଶୂନ୍ୟରେ

ତୁମେ ଫେଡି ଦିଅ ମୋର କଷଣ

ତୁମ ପାଦ ତଳେ ଗଲି ଶରଣ(4)

ଆମେ ହାରିବୁନି କେବେ ହାରିବୁନି

ତୋର ହାବୁଡ଼ରେ ଆଉ ପଡ଼ିବୁନି

ଏବେ ସଚେତନ ହୋଇ ରହିବୁ

ତୋ' କବଳରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବୁ   (5)

ଆମେ ଜିତିବୁରେ ଆମେ ଜିତିବୁ

ଆମ ସ୍ୱାଭିମାନ ଆମେ ରଖିବୁ

ସାରା ବିଶ୍ୱକୁ ଏ ବାର୍ତା ପଠାଇ

ଆମେ ଦେଶର ମଙ୍ଗଳ ସାଧିବୁ (6)

ଆମେ ଓଡିଶା ମାଟିର ସନ୍ତାନ

ଆମ ଦେହେ ଜାଗୁଅଛି କମ୍ପନ

କିପରି ତୋତେ ଏ ମାଟିରୁ ହଟାଇ

କରିବୁ ରେ ଶାନ୍ତିର ସ୍ଥାପନ ॥(7)