ସମୟ କି ଅଟକେ

ପୃଷ୍ଠା ଲେଉଟିଲା

ଇତିହାସର ଫର୍ଦ୍ଦରେ

ଯୋଡ଼ା ହୋଇଗଲା ଆଉ ଏକ

ନୂତନ ଅଧ୍ୟାୟ ।

ସେମିତିରେ କିଛି ଫରକ୍ ପଡେନି ମ

କେବଳ ଫରକ୍ ଏତିକି

କିଏ କେତେ ହାରିଛି ଅବା ହରେଇଛି

କିଏ କେତେ ଲହୁ ଲୁହ ନିଗାଡିଛି

ଆଉ କିଏ ହସର ଫୁଆରା ମେଲିଛି

କିଏ ନିଜର ଅବା ଆପଣାର ଲୋକଟା ଠୁ

ସ୍ନେହ ବଦଳରେ ଲାଞ୍ଛନା ସାଉଁଟିଛି ।

କିନ୍ତୁ ଏତେ ସବୁ ଭିତରେ 

କେଉଁଠି ନା କେଉଁଠି

ସମୟ ଟା ଅଟକି ଯାଇଛି

ପ୍ରଣୟୀ ପ୍ରିୟାର ପ୍ରେମ ପାଇଁ

ଶିଶୁର ଦରୋଟି ହସର ମିଠା ପାଇଁ

ଛଳ ଛଳ ନଦୀର ସ୍ରୋତ ପାଇଁ

ଢଳ ଢଳ ଆଖିର ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ ପାଇଁ ।

ସତରେ କଣ ସମୟ କୁରାଣ ଦେଇ ବାନ୍ଧି ହୁଏ

ପଣତକାନିର ଗଣ୍ଠିରେ

ପ୍ରେମର ବାହାନା ଦେଇ ।

ତଥାପି ଆଶା ବସା ଵାନ୍ଧେ କ‌ଅଁଳ ହୃଦୟରେ

ପୁରୁଣାର ଶେଷ ଯେ 

ଏକ ନୂତନ ଅଧ୍ୟାୟର ଅୟମାରମ୍ଭ

ଏକ ନୂତନ ସମ୍ଭାବନାର ପ୍ରୟାସ

ପୁଣି ଦରଦୀ ହୃଦୟରେ ଵତୁରୁଥିବା

ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ,ଭରସାର ଏକ ନିର୍ଭୟ ଆଶ୍ରୟ ।