ସ୍ମୃତିର ଝରଣା କୂଳେ

ମୁଁ ଝୁରେ ତୋତେ

ତୁ ଝୁରୁ ମୋତେ

ମନ ଝୁରି ଝୁରି ମରେ

ଆଜି ସ୍ମୃତିର ଝରଣା କୂଳେ

ଯହିଁ ସତର୍କ ଅତୀତ ରହେ

ସାତ ଥାକ ପଙ୍କ ତଳେ l

ସ୍ମୃତିର ଝରଣାରେ ତୁମେ ଥିଲ

ଝର ଝର ସୁଅଟିଏ

ମୁଁ ପତରର ଚଞ୍ଚଳ ଭାସଟିଏ

ଭାସି ଆସିଥିଲି କେତେ ସରାଗରେ

ଜାଗାଟିଏ ପାଇବାକୁ

ତୁମ ଚହଲା ହୃଦୟ କୋଳେ l

ତୁମେ ମିଶିଗଲ ଯାଇ

ନିର୍ଝରିଣୀ ନଈ ଜଳେ

ଫିଙ୍ଗିଦେଲ ମୋତେ ନେଇ

ସଙ୍ଗମର ପଟୁ ତଳେ

ରହିଗଲି ଚାପି ହୋଇ

ବନିଗଲି ସ୍ମୃତିର ଜୀବାସ୍ମଟିଏ l

ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ଯଦି

ଆଉ ଟିକେ ଭାସିଥା'ନ୍ତେ

ମିଶିଥାନ୍ତେ ଯାଇ ସମୁଦ୍ରର ସଲିଳରେ

ରହିଥାନ୍ତ ତୁମେ ପ୍ରୀତିର ମୁକୁତା ହୋଇ

ମୋ ହୃଦୟ ଶାମୁକା ଗର୍ଭେ l

ହାତଥାପି ପାଦମାପି

ତୁମ ସହ ଭାସିଥିଲି ଯେତେଦିନ

କାଳ କାଳ ପାଈଁ ରହିଗଲା ସବୁ

ସ୍ମୃତିର ପଣତ ତଳେ l

ମୁଁ ଝୁରେ ତୋତେ

ତୁ ଝୁରୁ ମୋତେ ସତେ,

ଖାଲି ମନ ଝୁରି ଝୁରି ମରେ

ସେହି ସ୍ମୃତିର ଝରଣା କୂଳେ

ସ୍ମୃତିର ଝରଣା କୂଳେ l