ଖିଅ

 

ଫୁଲରେ ଫୁଲଟି ଗୁନ୍ଥି ହୋଇଗଲେ 

ଫୁଲମାଳଟିଏ ହୁଏ,

ମହାବାହୁଙ୍କର ଅଧର ଚୁମାରେ 

ଆଜ୍ଞାମାଳଟିଏ ହୋଇ 

ଭାବେ ଭକ୍ତଙ୍କ କଡ଼ିକୁ ଯୋଡେ l 

ମନ ସହ ଯେବେ ମିଶିଯାଏ ମନ 

ପୀରତିର ଗଣ୍ଠି ପଡେ,

ଦୁଇ ହୃଦୟର ଗହନ ବନରେ

ପ୍ରଣୟ ପବନ ବୋହି

ମନ ପକ୍ଷୀଟିଏ ଉଡେ l 

ଓଠରେ ଓଠ ଛୁଆଁଟିଏ ଦେଲେ 

ଦେହେ ଶିହରଣ ଦୋଳି ଖେଳେ....,

ସେ ଦୋଳିରେ ଉଡି ରସ ଗୀତଗାଈ

ମନ ପାରିଜାତ ଘୋଡା ଚଢେ.....,

ପ୍ରେମ ରାଇଜରେ ବୁଲେ l 

ହାତ ହାତ ମିଶି ଦୁଇହାତ ହେଲେ 

ହସ୍ତ ଗଣ୍ଠିଟିଏ ପଡେ,

ବିବାହ ବେଦିରେ ସଭିଙ୍କ ଆଶିଷେ 

ନୂଆ ସଂସାର ଜନମ ନିଏ.......,

ତାକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ମୁଣ୍ଡେଇ ଚାଲେ l 

ଖନା ଖନା ପାଟି ଦର ଦର ଚାଲି

ଝୁଣ୍ଟି ପଡେ ଯେବେ ତଳେ,

ନନାଙ୍କ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ହାତଟି ବଢ଼ି

ବିଶ୍ୱାସର ସେତୁ ଯୋଡେ ,

ପଡିଉଠି ପୁଣି ଆଗକୁ ଆଗକୁ ବଢେ l 

ବିଶ୍ୱାସର ବନ୍ଧ ଯେବେ ଭାଙ୍ଗି ଯାଏ

ବନ୍ଧୁ ବଇରୀର ରୁପନିଏ,

ମାଟିଖେଳ ସାଥି କରିଦେଇ ପର 

ଭୀଷ୍ମପର୍ବର ରଚନା କରେ 

ଜ୍ଞ୍ୟାତି କୁଟୁମ୍ବଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ଗଡେ l 

ନିଶ୍ୱାସ ଦଉଡି ଯେବେ ଛିଣ୍ଡିଯାଏ

ପ୍ରାଣ ବାୟୁ ଉଡ଼ିଯାଏ,

ଦେହେ ମୃତ୍ୟୁ ଆସ୍ତରଣ ବୋଳି 

ଜଡ଼ ଶରୀରକୁ ଛାଡେ...... ,

ଖୋଜି ନୂଆ ଜରାୟୁରେ ପଶେ ...,

ସଜ ପ୍ରାଣର ସ୍ଫୁରଣ ହୁଏ l