କାହ୍ନୁରେ

ପ୍ରଭୁ ଘଞ୍ଚକେଶା ମୋ' କାଳିଆ କାହ୍ନୁ

ଆଜି ତୋ' ଜନମ ଦିନ ,

ଆ ' ମୋର ସଙ୍ଖାଳି ଗରିବ କୁଟିରେ

ଆହେ ଦେବକୀ ନନ୍ଦନ ।

ମନ୍ତ୍ର, ଯନ୍ତ୍ର ମୁହିଁ ନ'ଜାଣଇ କାହ୍ନୁ 

ତଥାପି ଖୋଜେ ଏ' ମନ ,

ଆତୁର ପରାଣେ ଜଞ୍ଜାଳେ ଜଞ୍ଜାଳି

ଗାଏ ତୋହର ଭଜନ ।

ଆନମନା ହୁଏ ହୃଦୟ ମୋହର

ଆତ୍ମାରେ ମୋ' ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ,

ତୋର ଚିତ୍ରପଟ୍ଟ ଭାସଇ ଚକ୍ଷୁରେ

ବଢେ ଚିତ୍ତେ ଆକର୍ଷଣ ।

ତୋର ବଂଶୀସ୍ୱନ ବାଜଇ କର୍ଣ୍ଣରେ

ରହି ରହି ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ,

ଯଶୋଦାର ପ୍ରାଣ ତୋ' ଛବି ଦେଖିଲେ

ଲୋତକେ ଭିଜେ ପରାଣ ।

ମରଣଶୀଳ ଏ' ଦୁନିଆଁ ଦାଣ୍ଡରେ

ସବୁକିଛି ମୂଲ୍ୟହୀନ ,

ମାୟାଧର ଆହେ ଏ'ମାୟା ସଂସାରେ

ସାର ଏକା ତୋର ନାମ ।

ହୃଦୟକୁ ତୋର ମୋହିବା ଭଳିଆ

ଶକ୍ତି ନାହିଁ ମୋର ଧନ ,

ଭାବ ବି' ଜାଣିନି ଭକ୍ତି ବି' ଜାଣିନି

ଅଟେ ମୁଁ ବଡ଼ ଅଧମ ।

ଗୀତା, ଭାଗବତ ପଢିନାହିଁ କେବେ

ନ'ଜାଣଇ ଶ୍ଳୋକମାନ,

ହାତରେ ଧରିଛି ମୁଁ ଫୁଲ, ଚନ୍ଦନ

କାହିଁକି ତୋ' ଅଭିମାନ ।

ଆଉ କିରେ ସତେ ଦେଖିବି ତୋ' ମୁଖ

ରଖିବୁ ମୋର ବଚନ ,

ତୁଣ୍ଡେ ମୋର ଥିବ ତୁଳସୀ ନିର୍ମାଲ୍ୟ

ଦେବୁ କି ଶେଷ ଦର୍ଶନ? ।