ସିଧାକଥା-40 ବ୍ୟଙ୍ଗ କବିତା: କ'ଣ କରିବି କୁହ

କଲେଜ ପିଲା ମୁଁ ନଲେଜ ବହୁତ ଭିଲେଜଠୁଁ ବହୁଦୂରେ,

ଚାଲେଞ୍ଜ ରହିଛି ମେନେଜ କରୁଛି ମନ ରହୁନାହିଁ ଘରେ |

ମାଆ କହୁଛନ୍ତି ଖାଇଦେ' ଭଲକି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଭଲଥିଲେ ହେଲା,

ବାପା କହୁଛନ୍ତି ପଢିପକା ସବୁ କାମରେ ନ କରି ଢିଲା |

କୋଚିଂ କହୁଛି ପଢ଼ ବା ନ ପଢ଼ ଫିସଟା ଦେଇଦେବୁ ,

ପ୍ରଜାପତି ଦଳ ଡେଣାକୁ ହଲେଇ ମନକୁ କରନ୍ତି କାବୁ |

ସାଙ୍ଗ-ସାଥୀମାନେ କହନ୍ତି ବାଇକ ଆଣୁନୁ ପାର୍କ ଯିବା,

ମାଇଣ୍ଡଟା ମୋର ଅପ ହେଲାଣି ମାଲ ଟିକିଏ ନେବା |

ମୋବାଇଲି ଏଣେ ବାଇଆ କରୁଛି ଚାଟରେ ରହେ ମନ,

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପଛେ ଛାଡ଼ିଲେ ଛାଡ଼ିବି ମୋବାଇଲି ମୋର ପ୍ରାଣ, 

ଯାହା ସୁଖ ଅଛି ଭୋଗ କରିନେବି ବାପାଙ୍କର ଯାଏ ଧନ,

ସଭିଏଁ କହନ୍ତି ମୋବାଇଲି ଛାଡ଼ ପକାଇ ମାଆଙ୍କ ରାଣ |