ଶ୍ରାବଣର ଜ୍ଵଳା

କେତେ ଯେ ସପନ ଦେଖିଥିଲି ମୁଇଁ

ତୁମକୁ ଦେଖିବା ପରେ

ଚାହିଁଲନି ଥରେ ପଛକୁ

ଚାଲିଗଲ ବହୁଦୂରେ.... ।

ମରମର କଥା ମରମେ ମରିଲା

ସରମେ କହିଲି ନାହିଁ

ମରମୀ ମନଟା ତୁମକୁ ଝୁରୁଛି

ଯେସନେ ଜହ୍ନକୁ ଝୁରଇ କଇଁ.... ।

ଆଖି ଲୁହ ଯେତେ ଆଖିରେ ମରିଲା

ନିଦାଘେ ଶ୍ରାବଣ ଝରେ ଅବିରତ

ମରୁବାଲି ପରି ଶ୍ରାବଣେ ଜଳୁଛି

ବେଦନାର ନାହିଁ ଅନ୍ତ....... ।

ମନବି ଜଳୁଛି ତନୁ ବି ଜଳୁଛି

ଜଳୁଛି ଶ୍ରାବଣ ରାତି

ମନର ଜ୍ୱାଳାକୁ ମନରେ ମାରିଲି

ତନୁର ଜ୍ୱାଳା ବିଷମ

ନିର୍ଦ୍ଦୟ ନହୁଅ ପରାଣ ମିତ ହେ

ଗଲି ମୁଁ ତୁମ ଶରଣ...... ।