ରୋବଟ

କହୁଛି ଝିଅ ଗେହ୍ଲେଇ ରାନୁ

  ଶୁଣ ବାପା ମୋ କଥା

ଏଇ ରୋବଟ ଯନ୍ତ୍ର କଣ୍ଢେଇ

  ଘୂରାଏ ଭଲ ମଥା ।

ଆଣିକି ଦେଲ ଖେଳିବ ବୋଲି

  ମୋ ସାଥେ ସାଙ୍ଗ ପରି

ହେଲେ ସିଏ ତ ଗୋଟିଏ କଥା

   ଜପୁଛି ମାଳା ଧରି ।

କଥାରେ ମୋର ଉତ୍ତର କିଛି

   ଦେଉ ତ ନାହିଁ ସିଏ

ଖାଉନି ଜମା ଦେଲେ ତାହାକୁ

    କେମିତି ସାଙ୍ଗ ଇଏ ।

ରହୁନ ତୁମେ ମାମା କି ବାବା

   କରୁନ ମୋତେ ଗେଲ

କଣ୍ଢେଇ ଧରି ଖେଳିବି କେତେ

   ଲାଗୁନି ମୋତେ ଭଲ ।

ତୁମଠୁ ଗୀତ ଶୁଣିଲେ ଗପ

   ଲାଗଇ ମୋତେ ଖୁସି

ସାଙ୍ଗସାଥିଙ୍କ ସାଥେ ଖେଳିଲେ

  ମଜା ମିଳଇ ବେଶୀ ।

ଏକେଲା ମୋତେ ଆମରି ଘରେ

   ଲାଗଇ ଭାରି ଡର

ସାଥିରେ ତୁମ  ଅଫିସ ଯିବି

  ମୋତେ ବି ନେଇ ଚାଲ ।

ବୁଝିଲେ ବାପା  ରାନୁର କଥା

  ମନ ଭିତର କୋହ

ଆଖି କଣରୁ  ଆସିଲା ଝରି

  ଆପଣା ଛାଏଁ ଲୁହ ।

ଉପାୟହୀନ ମଣିଷ ଆଜି

   କେବଳ ଅସହାୟ

ଯନ୍ତ୍ର ଟି ପରି ପଢିବ ପାଠ

   କରିବ କିଛି ଆୟ ।

ନିଜ ସନ୍ତାନ ଘର ଦୁଆର

  ବାପ ମା ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ

କାଳ ଅକାଳେ ପାରିବ ନାହିଁ

  ମୁହଁ କୁ ଟିକେ ଦେଖି ।

ମନର ଦୁଃଖ ମନରେ ମାରି

  ରାନୁକୁ କଲେ କୋଳ

କହିଲେ ବାପା ଶୁଣ ମା ରାନୁ

   ଗେହ୍ଲେଇ ସୁନା ଝିଅ ।

ରାନୁ ସହିତ ରହିବେ ଏବେ

   ନିଶ୍ଚୟ ବାପା ମାଆ

ଡରିବ ନାହିଁ  ଆମର ରାନୁ

   ରଖିବ ତାର ନାଆଁ ।