ପବିତ୍ର ପ୍ଲାବନି ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା

ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ତୁମେ ଇତିହାସ ଆଜି

ଭଗ୍ନ କୋଣାରକ ସାଥେ

ବାଳୁତ ଧରମା ବିସର୍ଜିଲା ପ୍ରାଣ

ଯେଉଁ ପୁଣ୍ୟ ଅର୍କକ୍ଷେତ୍ରେ

ସେହି ଆମ ପରିଚୟ

ବିଶ୍ୱ ବିଖ୍ୟାତ ସେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ଦିରର

ହୋଇ ଅଛି ଅବକ୍ଷୟ l

ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ତୁମେ ଯାଇଛ ଦୂରେଇ

ଦେଉଳକୁ ପର କରି

ଯେଉଁଠାରେ ଦିନେ ଅଥଳ ଜଳରେ

ଅତ୍ୟାଚାର ଥିଲା ପୂରି

ଧନ୍ୟ ସେହି ଜଳ ରାଶି

ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ପ୍ରସ୍ତର ଖଞ୍ଜିଲେ

ବାରଶହ ବଢ଼େଇ ମିଶି l

ପୁଣ୍ୟ ଉତ୍କଳର ଶୂନ୍ୟ ଦେଉଳେ

ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବ ଆବାହନେ

ଗଢ଼ିଦେଲେ ରଥ ବଢ଼େଇ କୁଳ ସେ

ରାଜ ଆଜ୍ଞା ଅର୍ଥ ଦାନେ

ଧନ୍ୟ ସେହି ଧର୍ମପଦ

ମୁଣ୍ଡି ମାରିଦେଇ ମନ୍ଦିର ଚୂଡ଼ାରେ

ଜଳେ କଲା ଆତ୍ମବଧ l

ଅନେକ ବରଷ ବିତିଯାଇଅଛି

କର୍ପୁର ଯାଇଛି ଉଡ଼ି

କନା ପଡ଼ିଅଛି ସୁବାସ ଛୁଟୁଛି

ଦେଇଛନ୍ତି ଯାହା ଗଢ଼ି

ସପ୍ତାଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଶୋଭା

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ ଲେଖା ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା କଥା

ପବିତ୍ର ପ୍ଲାବନି ଆଭା l

ମାଘ ସପ୍ତମୀରେ ତୋ ପବିତ୍ର ନୀରେ

ପଡ଼େ ଅସୁମାରୀ ବୁଡ଼

ସାରା ରାଇଜରୁ ଛୁଟି ଆସିଥାନ୍ତି

ଭକ୍ତ ଗଣ କରି ଭିଡ଼

ତୁହି ପୁଣ୍ୟ ତୋୟା ଗଙ୍ଗା

ତୋ ଜଳ ପରଶେ ପାପ ନାଶ ହୁଏ

ଚାଲେ ଧରମର ଡଙ୍ଗା l