ଶରଧା ବାଲିର ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

କି ସୁନ୍ଦର ନେତ ଉଡ଼ୁଛି

ନୀଳ ଗଗନ ଛୁଇଁ

ହାତ ଠାରି ସେତ ଡାକୁଛି

ଆସ ଆସରେ ଭାଇ ll

ଆଖିରେ ମିଶାଇ ଆଖିକୁ

ସମର୍ପିତ ଅନ୍ତରେ

ଭୁଲି ଯାଅ ଲୋଭ ମହକୁ

ମାତି ଭକ୍ତି ରସରେ ll

ମୁକ୍ତ ପଡ଼ିଛି ମୋ ଦରଜା

ସିଂହ ଦ୍ୱାରର ନାମେ

ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ଧୂଳି ଉଡ଼ୁଛି

ମୋତେ ଛୁଇଁ ପବନେ ll

ଶରଧା ବାଲିର ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

ଥରେ ପକାଇ ବୁଡ଼

ଚାହିଁ ଦେଖ ନୀଳଚକ୍ରକୁ

ସତେ କେତେ ସେ ବଡ଼ ll

ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବସିଛି

ତୁମ ପଥକୁ ଚାହିଁ

ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

ଟିକେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ll

ଟେକିଦିଅ ତୁମ ବାହୁକୁ

ମୋର ସମ୍ମୁଖେ ଥରେ

ମହାବାହୁ ନାମ ବାହିଛି

ଏହି କଳି ଯୁଗରେ ll

ପତିତପାବନ ନାମଟି

ହୁମେ ଦେଇଛ ମୋତେ

ପାପ ନାଶି ପୁଣ୍ୟ ଲଭିବ

ଆସ ଭକତ ଯେତେ ll

ଏକାକାର ହେବା ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

ଯେତେ ଜଂଜାଳ ଭୁଲି

ଜୀବନ ଯୌବନ ସବୁତ

ଏଠି ଅଳିକ ଖାଲି ll