ଆହେ ମୋ କଳା ନାଉରୀ

ପୁଣ୍ୟର ସୋପାନେ ପ୍ରୀତି ବୃନ୍ଦାବନେ 

ଆସ ଶ୍ରୀପୁରୁଷୋତ୍ତମ 

ଭାବ ଭକ୍ତି ଭରା ଭବ୍ୟ ସଵାରୀରେ 

ଅବତରି ମର୍ତ୍ତ୍ୟଧାମ ll

ତବ ବଂଶୀ ସ୍ଵନ କଦମ୍ବର ବନ 

ଯମୁନାର ସ୍ୱଚ୍ଛ ଜଳ 

ସବୁକୁ ପାଶୋରି ଆସ ଦେହ ଧରି 

ଛାଡ଼ି ତୁମ ନୀଳାଚଳ ll

ମନ ଉପବନ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ 

ମୁକୁଳା ପଡ଼ିଛି ସତ 

ତୁମେ ଆସିଗଲେ ପୂରି ସେ ଉଠିବ 

ହୋଇ ଶତ ରୋମାଞ୍ଚିତ ll

ତୁମ ପରି ପ୍ରଭୁ ଥାଇ ତ୍ରୈଲୋକ୍ୟରେ 

କିପାଇଁ ଅନାଥ ହେବି 

ତୁମ ଠାରୁ ବଳି ଅଧିକ ଅତ୍ମୀୟ

କାହାକୁ ବା ମୁଁ ଭାବିବି ll

ତୁମ ବଡ଼ ପଣ ସର୍ଜନା ଉତ୍ତମ 

ଭବ ସିନ୍ଧୁ କର ପାରି 

ଡାକୁଛି ପାପୀ ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ପରାତ୍ପର 

ଆହେ ମୋ କଳା ନାଉରୀ ll