ପାଞ୍ଚ କ

ଶୀତୁଆ ପବନ ଲହରୀରେ ଦେହ ମନ ଥର ଥର

ବୁଢା ବୁଢି ସଭିଏଁ ଲୋଡନ୍ତି

ଗରମ ତେଲର ଘସା ମୋଡ଼ା;

ପ୍ରିୟା ପ୍ରଣୟର ପ୍ରୀତି ବନ୍ଧନେ ମନ ହୁଏ ଅସ୍ଥିର

ଶେଯ ଛାଡ଼ି ବାକୁ ଆନମନା

ମନକୁ ଉଷ୍ଣ ପରଶ ଲୋଡ଼ା ।

ଏହି ଶୀତ ଲହରୀର ସାଧବ ଯାଏ ବଣିଜ କରି

ଧନ ଦୌଲତ ସଙ୍ଗେ ଆଷାଢ଼ରେ ଆସନ୍ତି ଫେରି।

ପାଞ୍ଚୋଟି ତତ୍ତ୍ୱର ସନ୍ନିବେଶିତ "ପଞ୍ଚୁକ"

ଶୁଣ ବିଜ୍ଞ ଜନ ପାଞ୍ଚ"କ"ର ଗୁଢତତ୍ତ୍ବ ।

କପଟ, କୁସଙ୍ଗ, କାମନା, କ୍ରୋଧ, କଟୁକ୍ତି 

ତ୍ଯାଗ କରି ପାଞ୍ଚ ରିପୁ କର ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତି।

କ୍ରୋଧରେ ନ କୁହ କଟୁକ୍ତି ବଚନ କେବେ 

ଅଭିଶାପ ଅବା ଆଶୀର୍ବାଦ ଫଳେ ନିଶ୍ଚେ।

ଛଳ କପଟେ କାହାରିକୁ ନଦେବ ବାଧା 

କାମନା ବିନାଶି କୁସଙ୍ଗ ତେଜିବ ସଦା।