ତୁମେ ମୋ ସପନ ବଣିକ

ତୁମେ ମୋର ପ୍ରିୟ ସପନ ବଣିକ

   ରସିକ ନାଗର ବର

ତୁମକୁ ନେଇ ମୁଁ ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନ

   ଦେଖୁଅଛି ନିରନ୍ତର |

ତୁମ ଗୋରା ତନୁ ଦେଖିଲେ ଅତନୁ

    ଛାଡ଼ିଦେବ ଫୁଲଧନୁ

ତମେ ମୋ ଜୀବନ ତୁମେ ମୋର ଧନ

    ତୁମେ ମୋର ଅର୍ଦ୍ଧ ତନୁ |

ତୁମ ଇଶାରାରେ ସୀମା ସରହଦ 

    ଡେଇଁ ପାରୁନାହିଁ ଯାଇ 

ସଦା ରହିଅଛି ହୃଦୟେ ତୁମର

    କଇଁ ଯଥା ଚାନ୍ଦେ ଚାହିଁ |

ସମାଜ ସମୟ ସ୍ୱୀକୃତିକୁ ଲୟ

     କରି ରହିଅଛି ମୁହିଁ

ସମ୍ମାନ ଦେଉଛି ସଂସ୍କାର ସଂସ୍କୃତି

    ବଂଶ ବୁନିୟାଦିକୁହିଁ |

ମିଳିବ ସୁଯୋଗ ସ୍ୱପ୍ନ ସତ୍ୟ ହେବ

    ଆଶା ହେବ ଫଳବତୀ

ତୋଳିବ ମୋପାଇଁ ପ୍ରେମର କୁଟୀର

    ସ୍ୱପ୍ନର ଅମରାବତୀ |

ଖୋଲା ଝରକାରେ ଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ

    ତୁମରି କୋଳରେ ବସି

ଗାଉଥିବି ଗୀତ ପ୍ରେମର ସଂଗୀତ

    ଭାବ ରସେ ରସି ରସି |

ବରଷାର ଛିଟା ଛୁଇଁଯାଉଥିବ

    ଗାଲରେ ମୁହଁରେ ଯେବେ

ବିଜୁଳିକୁ ଦେଖି କବିତା ଲେଖିବି

    ଭାବନାରେ ବୁଡ଼ି ତେବେ |

ସୁନେଲି କିରଣ ବୁଣି ପଡୁଥିବ

   ଯେବେ ତୁମ ଅଗଣାରେ

ମୋ ହାତ ମୁରୁଜ ପକା ଛବିପୁଞ୍ଜ

    ହସୁଥିବ ଚଉରାରେ |

ତୁମରି ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ସଞ୍ଜବତୀ

    ଜାଳି କରୁଥିବି ସ୍ତୁତି

ଭାଗବତ ନିତି ଅଧ୍ୟାୟେ ପଢ଼ିବି

    ହେବ ତୁମ ମନ ତୃପ୍ତି |

ଫୁଲ ଶେଜପର ହେବ ଅଭିସାର

    ରମଣେ ପାହିବ ରାତି

ଅଳସ ଭାଙ୍ଗିବି ପୁଣି ଜଗାଇବି

    ଛାତିରେ ମିଶାଇ ଛାତି |