ନିର୍ବୋଧ

ବୋଧ ଶକ୍ତି ଉଣା   କରେ ବାଟ ବଣା

    ନିର୍ବୋଧ ମଣିଷ ପାଇଁ

ବୁଝି ଓ ବିଚାରି   କାର୍ଯ୍ଯ କରିବାର

    ବିଳମ୍ବ ହୋଇ ଆସଇ ।

ଜ୍ଞାନ ଆହରଣ  ଜଟିଳ ହୁଅଇ

    ଅବୁଝା ପଣକୁ ନେଇ

ସାମାନ୍ଯ ଜ୍ଞାନର   ଅଧିକାରୀ ହୁଏ

    ନିନ୍ଦା ଅପମାନ ପାଇ ।

ବୁଦ୍ଧି ଓ ବିବେକ   କଉଶଳ ଜ୍ଞାନ

    ତା'ପାଖେ ହୁଅଇ ଉଣା

କପଟ ସ୍ବଭାବ   ନ ଥାଏ ତା' ପାଖେ

    ନିର୍ବୋଧରେ ହୁଏ ଗଣା ।

ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଅବା   ପ୍ରତାରଣା ଜ୍ଞାନ

    ଏସବୁରୁ ସେ ଅଜଣା

ଜାଣେନା ସେ ଛନ୍ଦ   ଅବା ଭଲ ମନ୍ଦ

    ଉପସ୍ଥିତି ଜ୍ଞାନ ବିନା ।

ନିର୍ବୋଧ ମଣିଷ   ମୂଢ଼ ମତି ସମ

    ନ ଥାଏ ଚତୁର ପଣ

ସରଳ ତା' ମନ   ଅଟେ ଶିଶୁ ସମ

    ହୁଏ ନାହିଁ ବଡ଼ପଣ ।

ବୁଝି ବୁଝାଇବା   ପାରେନା କାହାକୁ

    ସେଲାଗି ଅଟେ ନିର୍ବୋଧ

ବିଚଳିତ କିନ୍ତୁ   ହୁଏ ନାହିଁ କେବେ

    ଆସିଲେ ଦୁଃଖ ବିପଦ ।