ମଶାଣି ଚଣ୍ଡି

ବରଷା ରାତିରେ ବିଜୁଳି ଚମକେ

ଘଡ଼ ଘଡ଼ି କରେ ରଡି,

ଥଣ୍ଡା ପବନରେ ଶିହରଇ ଦେହ

ଭୟ ଆଶେ ମାଡ଼ି ମାଡ଼ି ।

ଟପର ଟପର ପତରେ ଗଡୁଛି

ପଡ଼ି ବରଷାର ଧାର,

ପୋଖରୀ ତୁଠରେ ଢମଣା ଧରିଛି

ତଣ୍ଟି ବୁଢୀ ବେଙ୍ଗୁଲିର ।

ମଶାଣି ପାଖରୁ ବାରବାର ଶୁଭେ

ବିକଟାଳ ଶବ୍ଦ ଏକ,

ଆକାର ନୁହେଁ ସେ କଦାକାର ଦେହ

ବିଜୁଳିରେ ଦିଶେ ମୁଖ ।

କଳା ମଚ ମଚ କେଶର ଭିତରେ

ନାଲି ନାଲି ଡିମା ଆଖି,

ଶରୀର ନୁହେଁ ସେ ସତେ ଗୋଟେ ପିଣ୍ଡ

ଭୟ ଲାଗେ ତାକୁ ଦେଖି ।

ଏପାଖ ସେପାଖ ବୁଲି ବୁଲି ସିଏ

ଦେଉଥାଏ ଖାଲି ଡାକ,

ସାମ୍ନାକୁ ଯିଏ ତା ଆସିବ ଏ କ୍ଷଣି

ମୋଡି ଦେବ ତାର ବେକ ।

ଜଣା ନାହିଁ ସିଏ କେଉଁଠୁ ଆସିଲା

ମଶାଣି ରେ କାଇଁ ରୁହେ,

ମଶାଣିର ଚଣ୍ଡି ବୋଲାଏ ତ ସିଏ

ମଶାଣିକୁ ଜଗି ଥାଏ ।।