ମନ

ଆରେ ଅବୁଝା ଏ ମନ

ଝୁରିବୁ ତୁ ଆଉ କେତେ ଦିନ।

ଯାହା ବାଟ ଚାହିଁଛୁ

ଦିବାରାତି ତାକୁ ଝୁରୁଛୁ।

ସରିଯିବ ସିନା ଏ ଶ୍ରାବଣ

ଫେରିବନି ଆଉ ସେ ଫଗୁଣ।

ଖୁସି ଯେତେ ଜୀବନର

ଲୁଚିଗଲା ଅମାବାସ୍ୟା ରାତିର।

ରାତିର ନିରବତାରେ

ଅମାନିଆ ଲୁହ ନୀତି ଝରେ।

ଏ କେମିତି ଅଭିମାନ

ପାରୁନି ଭରି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ।

ସ୍ପନ୍ଦନ ବିହୀନ ଏ ଜୀବନ

ଅଧୁରା ଲାଗେ ସବୁଦିନ।

ଗୁମ୍ ସୁମ୍ ମନ ମୋର

ଅନେଇଛି ଫେରିବା ବାଟ ତୋର।

ନିରବତାକୁ ଚିରି ତୁ ଆସିଯା

ଅନ୍ଧକାର ଜୀବନେ ଟିକେ ଆଲୋକର ସ୍ପର୍ଶ ଦେଇଯା।