ମନ ପ୍ରଜାପତି

ମନ ପ୍ରଜାପତି       ଉଡ଼ିବୁଲେ ମୋର

         ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ନିତି

ଅବୁଝା ମନକୁ        ବୁଝାଇବା ପାଇଁ

      ତାର ବୋଧେ ପ୍ରତିଶୃତି ।

ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ       ନିତି ଚୁମ୍ବି ଚୁମ୍ବି

        ସାଉଁଟୁ ଥାଏ ସେ ପ୍ରିତୀ

ପ୍ରିତୀ ପରଶରେ         ଟାଣି ହୋଇ ଯାଏ

         ଫୁଳ ପାଖକୁ ସେ ନିତି ।

ମୁକ୍ତ ଆକାଶର           ମନ ପତଙ୍ଗ ମୁଁ

          ନାମ ମୋର ପ୍ରଜାପତି

ପବନ ବେଗଠୁ           କ୍ଷିପ୍ର ଗତି ମୋର

         ଉଡିବୁଲେ ନିତି ନିତି ।

ଫୁଲ ବଗିଚାର           ବାସନା ମୋ ମନେ

           ଜାଗ୍ରତ କରାଏ ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ରସେ ବାନ୍ଧି        ଫୁଲ ଶୋଷିବାରେ

           ଏହା ମୋର ନିତି କାମ ।

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ମୁଁ          ମନ ଉପବନେ

            ଉଡେ ମନ ପ୍ରଜାପତି

ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ             ଡେଇଁବା ଧରମ

         ଏହା ମୋର ଅନୁଭୂତି  ।