ମାଟିର ବାସ୍ନା

ବିକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବନା କରେ ଆନମନା

କିଏ ବା ବୁଝିବ ହୃଦୟ ଭାବନା ।।

ପହିଲି ପୁଲକ ଶ୍ରାବଣ ଆଣିଲା 

ଭିଜା ମାଟି ବାସ୍ନା ଦେଖ ମହକିଲା ।।

ମନରେ ଉଠଇ ଭାବର ତରଙ୍ଗ  

ଲାଗିଗଲା ଅଙ୍ଗେ ପ୍ରେମ ସପ୍ତରଙ୍ଗ ।।

ଶୀତଳ ପବନେ ମାଟିର ମହକ 

ଲୋମ ପୁଲକିତ ସ୍ପର୍ଶରେ କୁହୁକ ।।

ଭିଜା ମାଟି ସହ ଭିଜିଲା ପଣତ 

ଲାଜ ଲାଜ ମୁହେଁ ଆଶା ଅପ୍ରମିତ ।।

 

ଅତୀତର‌ ସ୍ମୃତି ସାଜିଣ ତକ୍ଷକ 

ଦଂଶନ କରଇ ମନତଳ ଶୋକ ।।

ସାଜି ସଞ୍ଜିବନୀ ମେଘର ନାୟକ

ଦୂର କଲେ ବ୍ୟଥା ବେଦନା ଅନେକ ।।