ହେ ଶୀତ

ହେ ଶୀତ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ଟିଏ ତୁମେ,

ହୃଦୟରୁ ହୃଦୟର ବାର୍ତ୍ତା ଟିଏ ତୁମେ ।

ତୁମର କୋମଳ ସ୍ପର୍ଶ,

ମେଣ୍ଟାଏ ମୋ ଅବଶୋଷ।

ପ୍ରୀତି ସାଗରେ ଜୁଆର,

ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ ବି ଧୀର ।

ଆଖିରେ ସପନର ଢେଉ,

କେବେ ଫୁଲ କେବେ ମହୁ ।

ଯଉବନ ର ଉଦ୍ଧମତା,

ଭାଙ୍ଗେ ନାହିଁ ନୀରବତା ।

କୋଳାଗ୍ରତ କରି ତୁମେ,

ଅପଲକେ ଭ୍ରମି ଭ୍ରମେ ।