ମୌସୁମୀ ଗୋ ତୁମେ

ମୌସୁମୀ ଗୋ ତୁମେ ନିଦାଘର ଶେଷେ

ଅମୃତର ସ୍ରୋତସ୍ବିନୀ

ସ୍ପର୍ଶରେ  ତୁମର  ଜୀବନ୍ୟାସ  ପାଏ

ସତେକିବା କାଦମ୍ବିନୀ ।

ମେଣ୍ଟିଯାଏ ତୃଷ୍ଣା  ତୃଷାର୍ତ୍ତ ମାଟିର

କୋମଳ ପରଶେ ତୁମ

ସୁଗନ୍ଧିତ  ହୁଏ  ଅପୂର୍ବ ବାସ୍ନାରେ

ଲକ୍ଷେ ପାରିଜାତ ସମ ।

ପଙ୍କଜିନୀ ଦେହେ ଟୋପାଟୋପା ହୋଇ

ପଡ଼ ଯେବେ ତୁମେ ଝରି

ଲୋଟିପଡ଼େ ସିଏ ସରସୀ ଜଳରେ

ଲାଜରେ କି ଯାଏ ମରି ।

ଯଉବନ ଲଭେ କଦମ୍ବ କି ସତେ

ନିଆରା ତୁମ ଛୁଆଁରେ

ମହକିତ କରେ ସାରା ପୃଥିବୀକୁ

ମହମହ  ସୁବାସରେ ।

ଦକ୍ଷିଣ ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରୁ ଗୋ ଆସି

ବଦଳେଇଦିଅ ପାଗ

ବିରହ ନିଆଁରେ ଜାଳିଦିଅ ପୁଣି

ବଦଳାଇ ଦେଇ ଦିଗ ।