ଝର୍କା : ଗୋଟେ ଅଭିମାନର ସ୍ୱର---

ଝର୍କା ଏବେ 

ଖୁବ ଅଭିମାନ କରେ

ମୋ ଉପରେ,

ମୋ ଘରର କାନ୍ଥମାନଙ୍କ ଉପରେ ,

ତା' ଭିତରେ ଅହରହ ଉଠୁଥାଏ

ନୀରବତାର ଝଡ଼

ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ ପରଦାକୁ

ରୁମାଲ୍ କରି ସେ ପୋଛୁଥାଏ

ତା' ଆଖିରୁ ଝରୁଥିବା

ଅମାନିଆ ଲୁହସବୁକୁ ,

ସେ ଦେଖିଛି

ଘରର ଏରୁଣ୍ଡି ଡେଇଁ

ଝର୍କା ସେପାଖେ

ଭୋକ କେମିତି

ଭୋକିଲା ବାଘ ସାଜେ !

କେବେକେବେ ପୁଣି

ଭୋକକୁ ଭାତହାଣ୍ଡିରେ ଥୋଇଦେଇ

କେହିଜଣେ ଧୂଆଁ ହୋଇ

ଉଠୁଥାଏ ଉପରକୁ ।

ଆକାଶର ଛାତି ତଳେ

ଆଉ କେହି ଶୋଇଯାଇଥାଏ

ଡହଡହ ଜଳୁଥିବା ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ଏସି କରି !

ସେ ଶୁଣୁଥାଏ ଖାଲି

କରୁଣର କୋଳାହଳ ସ୍ୱର ,

ହଜାରେ ଚେଷ୍ଟାରେ ବି

ବିଫଳ ହେଉଥାଏ

ସାଜିବାକୁ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ତିନି ମାନଙ୍କ ।

ସେ ପୁଣି ଚାହେଁନା 

ନୀରବଦ୍ରଷ୍ଟାର ଅପରାଧରେ

କେଉଁ ଏକ ନ୍ୟାୟାଳୟର

କାଠଗଡ଼ାରେ ଛିଡ଼ା ହେବାକୁ ,

ସେଇଥିପାଇଁ 

ଆଲୋକ ଆଉ ପବନର

ଅବାଧ ପ୍ରବେଶରେ ରୋକ୍ ଲଗେଇ

ସେ କରିବ ପ୍ରତିରୋଧ ,

ଆଉ ଧିରେଧିରେ ଶାଣିତ ହେବ

ତା' ଅଭିମାନର ସ୍ୱର

ହଁ ଧିରେଧିରେ ଶାଣିତ ହେବ

ତା' ଅଭିମାନର ସ୍ୱର ।