ଅ-ପ୍ରେମ

ଅଜବ ଏ ଶବ୍ଦ

ଅନେକ ଭାବନାର ଗନ୍ତାଘର

ଅସହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ କରିପାରେ 

ନିମିଷକେ ଦୂର ।

ଅଦ୍ଭୁତ ଏ ଶବ୍ଦର ରହସ୍ୟ

ଅଜାଡ଼ିଦିଏ ଦୁନିଆର

ଅମାପ ସ୍ନେହ, ମମତା

ହଜିଯାଏ କ୍ଳେଶ ହୃଦୟର ।

ଅଭେଦ ସବୁକିଛି

ଅନେକ ପାଲଟି ଯାଆନ୍ତି 

ଅମଣିଷରୁ ମହାନ

ଅହିଂସାର ରକ୍ଷକ ହୋଇ

ଅଂହ ଭାବନାକୁ,,,,

ପାଦେ ଦଳିଦେଇ ।

ଅନ୍ୱେଷଣ କରିଚାଲେ

ଅବିରତ ହୃଦୟରେ

ଅଚାନକ କିଛି ଘଟିବାର

କରିବସେ ଭୁଲ କେବେ କ୍ଷଣକରେ  ।

ଅପେକ୍ଷାରେ ଦୁଇପକ୍ଷୀ

ଅନ୍ଧକାରେ ହେବାକୁ ଛନ୍ଦି

ଅଲୌକିକ କିଛି ଘଟି ଯାଆନ୍ତା କି ଭାବୁ ଭାବୁ

ହୋଇଯାଆନ୍ତି ସମୟର ବନ୍ଦୀ ।

ଅନୁଭବର ଚରମ ସୀମାରେ

ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ପାଇବାର ଆଶାରେ

ଅଭ୍ୟାସର ସ୍ପର୍ଶରେ ଆସି

ରାଜୁତି କରିବସନ୍ତି ସମାଜର ବାହାରେ ।

ଅରାଜକତା ଦେଖାଦିଏ

ଅହେତୁକ ସହରେ ମନ,ପ୍ରାଣ ଓ ଦେହ ହଜିଗଲା ପରେ

ଅନେକ ପାପ ପୁଣ୍ୟରେ ବଦଳି ଯାଏ

ଭୟଙ୍କର ପରିଣାମ ଯେ ଶୀର୍ଷରେ ।

ଅରଣ୍ୟେ ବୃଥା

ଅମ୍ବରର ଆଡ଼ମ୍ବର

ଅସହାୟ ଆପଣେଇନିଏ

କୁକର୍ମ ନ ଚାହିଁ ଦୁନିଆର ।

ଅଗଣା ବି ଦିନେ

ଅସ୍ତିତ୍ବ ହରେଇ ବସେ

ଅଦିନିଆ ମେଘରେ ଭିଜିଲା ପରେ

ଅଜନ୍ମ ପାଲଟେ ଜନ୍ମ

ଅଗ୍ନି ସମ କାମନାର ଜ୍ୱାଳାରେ ।

ଅ-ଶେଷର ହୁଏ ଶେଷ

ଅକ୍ଳିଷ୍ଟତାର ଆକ୍ରମଣରେ

ଅନ୍ତଘଟେ ପ୍ରତି ଆରମ୍ଭର

ଅସଂଯମତା, ଅନୀତି, କୁଅଭ୍ୟାସ

ପଦାର୍ପଣ କରେ ଯେବେ ହୃଦୟରେ!!