ଅଳିକଢ଼ି ପ୍ରେମେ ମଧ୍ୟସ୍ଥି ସମୀର

ମନ୍ଦ ସମୀର ବହଇ ସଧିର କୁଞ୍ଜ କାନନ ପୀଠେ

ଭ୍ରମର ଗାଉଛି ଗୀତ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ସ୍ଵରେ ଆକୁଳ କଣ୍ଠେ l

କେମିତି କଢ଼ି ପାଖକୁ ଯିବି ମୁଁ ପାଉନି ମୁଁ ଜମା ବାଟ

ହେ ସମୀର ଉଡ଼େଇ ନିଅ ମତେ ସେଠିକି ନକରି ହଟ l

ବାତୁଳ ନହୋଇ ବସ ହେ ଅଳି କଢ଼ାଇ ନେବି ମୁଁ ବାଟ

ସମୀର କହଇ ଶୋଇଛି କୁସୁମ ଉଠିନି ସେ ଆଜି ଝଅଟ l

ଦେଇଛି ତମର ବାରତା କଳିକୁ ଫୁଟି ବାକୁ ସଜ ଫୁଲେ

ତୁମ ପ୍ରେମଫାଶେ ବନ୍ଧା କଳିକା ରଖିଛି ସାଇତି ଅରକ ଗେଲେ l

ଭଅଁର ବାପୁଡ଼ା ମୁରୁକି ହସିଲା ସମୀର ବଚନ ଶୁଣି

କୁହ ତୁମେ ମତେ ନଭଣ୍ଡାଇ ସତ କଳିର ଠିକଣା ଜାଣି l

ସମୀର ହସିଲା ଅଳି କଥା ଶୁଣି ବିଫଳ ପ୍ରେମିକ ମଣି

ତୁରୁତୁରିଆ ଗୁଣେ ହରାଇଲା କସୁମ ପରଶ ପାଖୁଡ଼ା କାନି l

ତଥାପି ଜିଦିଆ ଅଳି ବିଶ୍ୱାସ ନକରି ସମୀର ମଧୁର ଅଳି

ଶୁଣ୍ଢକୁ ବୁଲେଇ ଡେଣାକୁ ମେଲେଇ ଉଡ଼ି ଉଡ଼ି ଗଲା ଚାଲି l

କରି ଡେଣା କ୍ରୋଧେ ଫଡ଼ଫଡ଼ ଗରଜି ପଶିଲା ଉଦ୍ୟାନେ

ନିରିଖି ଚାହିଁଲା କାନ୍ଦି ଲତା ଗୁଳ୍ମ ଡାଳେ ନଦେଖି ପୁଷ୍ପ ଗଣେ l

ମନ୍ଦିର ପୂଜାରୀ ନେଇଗଲା ସବୁ ତୋଳି ଆଗ ସଜକୁସୁମଗୁଚ୍ଛ

ଦେବତାଙ୍କ ଶିର ସଜାଇ ଦେବାକୁ ଯତନେ ଅଳିକୁ ମଣି ତୁଚ୍ଛ l

ବିଚରା ଭଅଁର ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ସୁରେ କରିଲା ବିଳାପ ବିଷାଦ ମନେ

ସମୀରେ ମାଗି କ୍ଷମା ପଶିଲା ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ଆନନ୍ଦ ମନେ l

ପୂଜାରୀ ଅର୍ପିତ ତାର ପ୍ରେମିକା-ସଜ-ଫୁଲ ଦେବତା ମାଥେ

ଉଡ଼ିଗଲା ପାଖକୁ ସେମାନଙ୍କ ଶେଷ ଚୁମ୍ବନ ଦେବାକୁ ହାତେ l

ସେଦିନ ଭ୍ରମର ବର ଯଦିବା ରହିଲା ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଫୁଲ ଅର୍କ ବିନା

ତଥାପି ମେଣ୍ଟିଲା ତାର ଆଶା ଦେଖି ପୁଷ୍ପସମ୍ମାନ ଦେବଲଳନା l

ଉଡ଼ିଗଲା ସୁଦୂରେ ଭ୍ରମର ବାପୁଡ଼ା ଅନ୍ୟ ଉଦ୍ୟାନ ଅନ୍ୱେଷଣେ

ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ତା' ଚାହିଦା ଟାଣୁଆ ଉଡ଼ାଣେ ବିକଳ ପରାଣେ l