ଆମ ଏ ସମ୍ପର୍କ !

ପାରିବ କି ତୁମେ ଦୁନିଆକୁ କହି

ଆମ ଏ ସମ୍ପର୍କ କଥା,

ଦୁନିଆଁ ଯଦିବା କେବେ ପଚାରିବ

ପାରିବ କି ତୋଳି ମଥା !

କେଉଁଠି କେମିତି କାହିଁକି କେଜାଣି

ମନଟା ଦୁର୍ବଳ ହେଲା,

ଭଲ ମନ୍ଦ କିଛି ନବୁଝି ବିଚାରି

ସମ୍ପର୍କ ସମ୍ଭବି ଗଲା ।

ତୁମେ ଥିଲ କାହିଁ ମୁଁ ଥିଲି କାହିଁ

ଅଜଣା ଅଶୁଣା ହୋଇ,

ବାଟ ଭୁଲି ଗଲ ସରଗ ପରୀ ଗୋ

ଗଲ ମୋ ଅଗଣା ଛୁଇଁ ।

ମାଟିର ମଣିଷ ମାଟି ମୋର ଭାଗ୍ୟ

ତୁମେ ତ ସୌଭାଗ୍ୟବତୀ,

ବାଟର ବାଟୋଇ ଏକା ଚାଲୁଥିଲି

ତୁମେ ଆସି ହେଲ ସାଥି ।

ସାଥି ଯଦି ହେଲ ସାଥି ହୋଇ ଥାଅ

କରିବନି କେବେ ପର,

ସାତ ଜନମକୁ ସାଥି ବି ହୋଇବା

ସରଗେ ତୋଳିବା ଘର ।

ଦୁନିଆ ବୁକୁରେ ଥିବା ଯେତେଦିନ

ହାତ ଧରି ଚାଲୁଥିବା,

ଦୁନିଆ ଛାଡ଼ିଲେ ଆତ୍ମା ଯୋଡ଼ିଯିବ

ଏକାକାର ହୋଇଯିବା ।