ତୁମେ

ମରୁ ଉଦ୍ୟାନ ତୁମେ

  ଜୀବନ ମରୁରେ

   ସ୍ନିଗ୍ଧ ଶୀତଳ ଛାୟା, 

 କୃଷ୍ଣଚୁଡା ରଙ୍ଗ

  ବୟସ ପଥରେ

    ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ର ମାୟା l

କେବେ ସୁନା ମୃଗ

  ଛଳନାରେ ଆସ

   ଏ ମନ ବଗିଚା ଧାରେ, 

ଚୋରା ଚଇତାଳି

  ସାଜି ଛୁଇଁ ଯାଅ

    ଲୁହ ଭରି ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ l

ହୃଦ ଉପବନେ

   ଫୁଟି ଉଠ କେବେ

    ମଲ୍ଲୀ ର ମହକ ନେଇ, 

ମହକାଇ ମନ

  ସପନେ ନିମଗ୍ନ

    ଲୁଚି ଯାଅ ଦୂରେ କାହିଁ l

କେବେ ଆସ ପୁଣି

  ପ୍ରୀତି ଫଲ୍ଗୁ ନେଇ

    ଭିଜାଇ ମନକୁ ମୋର

ଝଡ଼ ସାଜି କେବେ

  ଭାଙ୍ଗି ଦିଅ ସବୁ

    ଆକାଂକ୍ଷା ର ବାଲିଘର l

ଉଦାସୀ ମନଟା

   ବୁଝେନାହିଁ ଜମା

    ନିୟତି ର ପରିହାସ, 

ସୁଖ ସବୁବେଳେ

  ରହେନାହିଁ ପାଶେ

     କେବେ ବହେ ଅଣଚାଶ l