ପ୍ରତିଶୃତି

ଭୂମିଠୁଁ ଆକାଶ 

  ସନ୍ଧ୍ୟାଠୁଁ ପ୍ରକାଶ 

     ସାକ୍ଷୀ ଥିଲେ ଏକାନ୍ତରେ 

ଦେଉଳର ବେଢା 

  ନାଲି କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା 

    ହସୁଥିଲେ ନୀରବରେ l

ଝୁମି ଯାଉଥିଲା 

  ପବନ ଆନନ୍ଦେ 

     କୋଇଲିର କୁହୁ ତାନେ 

ଚଗଲା ଭଅଁର 

  କହୁଥିଲା କିଛି 

    ଅଳସୀ ଫୁଲର କାନେ l

ସାକ୍ଷୀ ଥିଲା ନୀଳ 

   ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ 

     ଦେଖୁଥିଲା ନୀରବରେ 

ଜାଣିଥିଲା ବୋଧେ 

   ପ୍ରତିଶୃତି ଯେତେ 

      ସ୍ୱାର୍ଥର ଯଜ୍ଞରେ ସରେ l

ଶବ୍ଦ ସବୁ ଯେବେ

  ଯୋଡୁଥିଲା ଜହ୍ନ 

    ପ୍ରୀତିର ଅତର ସିଞ୍ଚି 

ଲେଖନୀ ମୁନରେ 

  କାଗଜ ଛାତିରେ 

    ପ୍ରଣୟ ପାଖୁଡା ବିଞ୍ଚି l

ଭାବୁଥିଲା ମନ 

  ଆତ୍ମା ପଞ୍ଚପ୍ରାଣ 

     ବାସ୍ତବ ଜୀବନ୍ତ ଛବି 

ପୃଷ୍ଠା ଓଲଟିଲେ 

   ଓଲଟେ କାହାଣୀ 

     କେମିତି ପାରନ୍ତା ଭାବି l

କେବେ ହସୁଥାଏ 

  ମୁରୁକି ମୁରୁକି 

   ମୋ ଅବୋଧ ପଣ ଦେଖି 

ପ୍ରତିଶୃତି ସବୁ 

  ରଙ୍ଗ ବଦଳାନ୍ତି 

    କେମିତି ପାରନ୍ତି ଦେଖି l

ରାତି ବିକିଦେବ

  ନିଦକୁ କଣ୍ଟରେ 

    ଆଖି ପାରିଲାନି ବୁଝି 

ନିରୁଦ୍ଧିଷ୍ଟ କାହିଁ 

    ସେ ଭାବ ଫଳକ 

       ପ୍ରତାରଣାନଳେ ଜୁଝି l

ଜହ୍ନ ଜାଳିଦେବ 

  ଜୋଛନାକୁ ଯେବେ 

    କହିବାର ଅକାରଣ 

ଅୟୁତ ଶାମୁକା 

  ନିଖୋଜ ଯେଉଁଠି 

    ନଦୀ ଖୋଜେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ପ୍ରେମ l

ବଦଳେ ସମୟ 

  ବଦଳେ ସମ୍ପର୍କ 

    କାହାଣୀ ବଦଳିଯାଏ 

ପ୍ରକୃତି ନିୟମ 

  ଅଜଣା ଅଦେଖା 

    କେବେ କିଶ ଘଟିଥାଏ l