ମନେ ପଡ଼ ତୁମେ

ମନେପଡ଼ ତୁମେ  ଅଦ୍ୟ ସାୟାହ୍ନ ରେ

   ଗୋଧୂଳି କିରଣ ତଳେ

ପାଇବାକୁ ତୁମ  ସଂସ୍ପର୍ଶ କାହିଁ

   ମୋର ଏ ହୃଦୟ ଜଳେ।

ରାଜନୀଗନ୍ଧାର  ବାସ ଏ ତ ଥାଏ

    ବନ୍ଦୀ ରାତ୍ରିକ ପାଇଁ

ଏତେ କୋମଳ ସେ ସହିପାରେ ନାହିଁ

   ତାପ କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ।

ଏଇତ ଜୀବନ  ବୁଝାମଣା ସାଥି

    ଶକ୍ତ ଯେ ଶିଳା ପରି

ଭେଦ ଥାଉ ପଛେ ନ ଦେଖିବ ତୁମେ

    ସିକ୍ତ ନୟନ ଭରି।

ଏଇତ ଶରୀର &nb

Advertisement

sp;ନଷ୍ଟ ହେବ ଦିନେ

   ଶ୍ବାନ ଶୃଗାଳ ମେଳରେ

କରନାହିଁ ପାପ  ହେବ ଅନୁତାପ

   ଶେଷେ ଯେ ବୃଦ୍ଧ କାଳରେ।

ପ୍ରକୃତି ଦତ୍ତ     ଦ୍ରବ୍ୟ କୁ ଯଦି

    କର ତୁମେ ଅପଚୟ

ପ୍ରକୃତି ତାକୁ    ଛିନ୍ନକରିନିଏ

   ଜାଣୁ ତୁମ ଏ ହୃଦୟ।

ଦୀପ ପରି ଜଳି  ବାକୁ ଆଜି ତୁମେ

    ଭାବିଲ କେମିତି ତ୍ୟାଗ

ସ୍ୱାର୍ଥ ନଥାଇ ବି  ସ୍ୱାର୍ଥପର ହେଲି

      ଏଇ ଆଜି ଆମ ଭାଗ୍ୟ।