ଲାଣ୍ଡି ମାତା

ଅନେକ ଦିନ ତଳର ଅଟେ ବଡ଼ ଠାକୁର କଥା

ଭକତ ଆଉ ଭଗବାନଙ୍କ ଏ ପରା ଲୀଳା ଗାଥା

ଛପନ ଭୋଗି ଷାଠିଏ ପୌଟି ଛାମୁଙ୍କ ନିତି ସାଇତା

ମିଷ୍ଟାନ୍ନ ଭୋଗ ଲାଗଇ ନିତି ଦେଖନ୍ତି ଲାଣ୍ଡି ମାତା ।

ନିତ୍ୟ ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ଆସି ଗରୁଡ଼ ପଛେ ରହି

ଭାବନ୍ତି ମୋର କାଳିଆ ସୁନା ନିତି ତାକୁ ଭୁଞ୍ଜଇ

ମାତୃ ସୁଲଭ ଚିତ୍ତ ତାଙ୍କର ବିଳାପ କରୁଥାଇ

ପେଟ ମୋଡୁଥିବ ପୁତ୍ରର ମୋର କହି ତ ନ ପାରଇ ।

ପଣ୍ଡାଏ ସିନା ଖଞ୍ଜି ଦିଅନ୍ତି ପର କଥା ଭାବନ୍ତି ନାହିଁ

ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହୁଅଛି ମୋ କାହ୍ନୂ ମୁହଁରେ ହସ ଫୁଟାଇ

ସ୍ଵାସ୍ଥ୍ୟର ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ଲାଣ୍ଡି ମାତା ଦୂରରେ ରହି

ମନେ ମନେ ଏଥକୁ ଉପାୟ କ'ଣ ଚିନ୍ତା କରଇ ।

ଅନ୍ତରେ ଥାଇ କହିଲେ ପୁତ୍ର ଆଣିବି ପିତା ଭୋଗ

ଖାଇଲେ କଷ୍ଟ ହୋଇବ ଦୂର ତୋହର ସେହି ରୋଗ

ତହିଁ ପରଠୁ ନିତ୍ୟ ରାତ୍ରରେ ଆଣିଲେ ପିତା ଭୋଗ

ଗରୁଡ଼ ପାଶେ ନୈବେଦ୍ୟ ଦେଇ ବାଢ଼ନ୍ତି ନିତ୍ୟ ଅର୍ଘ୍ୟ ।

ଦିନେକ ଏକ ଦାରୁକା ବାବୁ ଦେଖିଲା ଅଣ୍ଟି ବୁଢୀର

କିସ ଲୁଚାଇ ସନ୍ତର୍ପଣରେ ଯାଅ ନିତ୍ୟ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର

ପିତା ଭୋଗ ମୁଁ ନେଉଛି ବାବୁ କାଳିଆ ପାଇଁ ମୋର

ଦେଲା ଧକାଏ ଦାରୁକା ବୁଢ଼ୀ ମୁର୍ଛା ହୋଇଲା ଶରୀର ।

କିଛି କ୍ଷଣ ଉତ୍ତାରୁ ଉଠିଣ ଧାଇଁଲା ପୁଣି ମନ୍ଦିର

ଘଉଡ଼ାଇ ଦେଲା ଅପମାନ କଲା ବାହୁଡିଲା ବୁଢ଼ୀ ଘର

ବିକଳ ହୋଇ କାନ୍ଦିଲା ବୁଢ଼ୀ ଭୋ ଭୋ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵର

ପେଟ ମୋଡୁଥିବ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଆଜି କାନ୍ଦିବ କାଳିଆ ମୋର ।

ମାଆର ମନ ପୁଅ ପାଖରେ ଜାଣିଲା କାଳିଆ ଧନ

ସ୍ଵପ୍ନାଦେଶ ହେଲା ଗଜପତିଙ୍କୁ ସେହି ରାତ୍ରରେ ପୁଣ 

ପ୍ରଭାତେ ଗଜପତି ଯେ ଉଭା ମାତାଙ୍କ ଦ୍ବାରେ ପୁଣ

ପିତା ଭୋଗ ଯେ ଦିଅ ମାଆ ନିତି କହିଲେ କଣ୍ଠ କରୁଣ ।

ସେଦିନୁ ଦକ୍ଷିଣ ଦ୍ବାରେ ହେଲା ମଠ ଲାଣ୍ଡି ମାତାଙ୍କର

ନିତ୍ୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅର୍ପିତ ହେଲା ପିତା ଭୋଗ ତାଙ୍କର

ଭକତ ଭଗବାନଙ୍କ ଲୀଳା ସଂରଚନା ଅପାର

ଭକତ ପାଇଁ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଉଦାହରଣ ଅନେକଙ୍କର ।