କରୋନା

କରୋନା କରୁଛୁ ଲକ୍ଷେ ଗୁହାରୀ ,

ଜୁହାର ହେଉଛୁ ତୋତେ ତ ସ୍ମରି 

ବିଶ୍ୱ ବାସୀ ହେଲେ କି ହନ୍ତସନ୍ତ ,

କେତେ ପ୍ରାଣ ତୁହି ନେଲୁଣି କହ,

ଆଉ କାହାପାଇଁ ରହିଛୁ ଚାହିଁ ,

କରୋନା ଏବେ ତୁ ଯା ପଳାଇ |

ପାହାଡ ପର୍ବତ ଡେଇଁ ସାରିଲୁ , 

ସାତ ସମୁଦ୍ର ବି ପାରି ହୋଇଲୁ, 

ଏ ଜଗତ କୁ ତ ସାରିଲୁ ଦେଖି,

 ଆଉ ପାରିବୁନି ତୋତେ ସମ୍ଭାଳି, 

ରହିବୁ ଟିକିଏ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇ,

କରୋନା ଏବେ ତୁ ଯା ପଳାଇ।

ଶୀତରେ ଆସିଲୁ ସଂତର୍ପଣ ରେ,

ବିଚରଣ କଲୁ ଏ ବସନ୍ତରେ,

କାୟା ମେଲାଇଲୁ ଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ତାତିରେ,

ବର୍ଷା ଭିଜା ରାତି ଦେଖିବା ପାଇଁ 

ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ ଅବା କି ତୁହି,

ଆଉ ପାରିବୁନି ତୋତେ ତ ସହି

କରୋନା ଏବେ ତୁ ଯା ପଳାଇ |