ସେହି ରାଖୀ ପୂର୍ଣ୍ଣମା ର ଦିନ

 

 ମନେ ପଡେ ଆଜି ସେହି ଦିନ,

ସେହି ରାଖୀ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ଦିନ ।

ଯାହା ଥିଲା ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ ରେ ଭରା, 

ଆଉ ଘର ଥିଲା କୋଳାହଳପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଆଜି କିନ୍ତୁ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ର ଜହ୍ନ .....

ହୋଇଯାଏ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ର ଦିନ ।

ସବୁ ଖାପଛଡା ଭିତରେ ମନଟା ହୋଇଯାଏ ବିବର୍ଣ୍ଣ  ।

କିସମ୍ କିସମ୍ ମିଠାରେ ଭରାଇ ତୁମ ଥଳି 

ଆଉ ରାଖୀ ଟିଏ ଧରି ଦଉଡ଼ି ଆସୁଥିଲ ତୁମେ, 

ସେହି ଆବେଗମୟ ମୁହୁର୍ତ୍ତରେ ଆଉ ସ୍ନେହ ମମତାର ଡୋରିରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ତୁମେ ଆସୁଥିଲେ ସତେ !

ଖାଇବାରେ ନଥିଲା ତ ଆଗ୍ରହ ତୁମର ,

ପୁଣି କିଛି ପାଇବାର ଇଛା ମଧ୍ୟ ନଥାଏ |

କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଆସୁଥିଲ ପ୍ରତିବର୍ଷ.....

ଆଉ ରାଖୀଟିକୁ ବାନ୍ଧି ଭାଇଙ୍କ ହାତରେ ଫେରିଯାଉଥିଲ ଅବିଳମ୍ବେ ଘରକୁ ।

କିଛି ଗୋଟେ ନୂଆ ଢଙ୍ଗରେ ପାଳିବାକୁ ତୁମର ମନଟା ସର୍ବଦା ଆଗେଇଆସେ ।

ନୂଆ ନୂଆ ପ୍ରକାରର ମିଠା ଆଉ ଚକୋଲେଟ 

ଖାଇବାର କିଛି ମଜା ଥିଲା ନିଆରା ପିଲାମାନଙ୍କର ।

ସବୁ ଦୁର୍ଦ୍ଧିନରେ ଆସି ଠିଆ ହଉଥିଲ ,

ସହାୟତା ର ହାତ ହିଁ ବଢାଇ ଦଉଥିଲ ।

ଆକାଶରୁ ଆହୁରି ବିଶାଳ ତୁମ ହୃଦୟ, 

କୌଣସି ଉପହାର କୁ ଅପେକ୍ଷା ନକରି ଫେରୁଥିଲ ଘରକୁ ।

ନିଜ ଭଉଣୀ ଠୁଁ ବଳି ଲାଗୁଥିଲ ଅଧିକ ଆପଣାର, 

ତୁମକୁ କରୁ କୋଟି ନମଷ୍କାର ।

 ଭୁଲି ହେଉନି ତୁମକୁ, 

ତୁମେ ସେହି ଲିଲି ନାନୀ ପିଲାମାନଙ୍କର...............।