ପଦ୍ମ ବେଶ

ବେଶ ପ୍ରିୟ ଆମ ଜଗନ୍ନାଥ ବୋଲି

ଖ୍ୟାତି ରହିଛି ତାଙ୍କର ।

କିମ୍ବଦନ୍ତୀ କହେ ମନୋହର ଦାସ

ସାଧୁ ଥିଲେ ପଶ୍ଚିମର ।୧।

ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଦର୍ଶନାଭିଳାଷେ

ଆସୁଥିଲେ ଚାଲି କରି ।

ତୃଷାର୍ତ୍ତ ହୋଇ ସେ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଦେଖି

ପାନ କଲେ ତହିଁ ବାରି ।୨।

ବିିକଚ କମଳ ଦରଶନେ ତହିଁ

ମନରେ କଲେ ବିଚାର ।

ଏ ଫୁଲକୁ ନେଇ ସଜାଇଲେ ପ୍ରଭୁ

ଦିଶିବେ କେଡେ ସୁନ୍ଦର ।୩।

ଶୀତଦିନେ କେବେହେଲେ ସହଜରେ

ପଦ୍ମଫୁଲ ନ ମିଳଇ ।

ସୁମରଣା କରି ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ

ଫୁଲ ସେ ତୋଳିଲେ ଯାଇ ।୪।

ଫୁଲ ତୋଳି ନିଜ ଗାମୁଛାରେ ବାନ୍ଧି

ପହଞ୍ଚିଲେ ସିଂହଦ୍ଵାରେ ।

ଅନୁରୋଧ କଲେ ପଣ୍ଡାଙ୍କୁ ଲଗାଅ

ନେଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପୟରେ ।୫।

ଶୁଷ୍କ ପଦ୍ମଫୁଲ ମଇଳା ଗାମୁଛା

ଦେଖି ପଣ୍ଡା ଫିଙ୍ଗିଦେଲେ ।

ଫୁଲ ସବୁ ତଳେ ପଡିଲା ସେ ସାଧୁ

ଗୋଟାଇ ତାକୁ ରଖିଲେ ।୬।

ପଥଶ୍ରମୀ ସାଧୁ ମନୋହର ଦାସ

ବଡଛତା ମଠ ଠାରେ ।

କ୍ଳାନ୍ତ ଶ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ମୂର୍ଚ୍ଛିତ ହୋଇଲେ

ସେଦିନ ସେହି ରାତିରେ ।୭।

ଗଜପତି ରାଜା ସ୍ୱପନେ ଦେଖିଲେ

ଜଗନ୍ନାଥ କହୁଛନ୍ତି ।

ଭକ୍ତ ଆଣିଥିବା ପଦ୍ମ ଫୁଲେ ବଡ-

ସିଂହାର କର ଝଟତି ।୮।

ପଦ୍ମ ଚାଉଳରେ କ୍ଷୀରି ଭୋଗ କରି

ବଞ୍ଚାଅ ସାଧୁ ଜୀବନ ।

ସ୍ୱପ୍ନାଦେଶ ପାଇ ରାଜା ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ

ପଣ୍ଡାମାନଙ୍କୁ ତକ୍ଷଣ  ।୯।

ଶୁଷ୍କ ପଦ୍ମଫୁଲ ସାଧୁଙ୍କଠୁ ଆଣି

ସେଦିନ ସେହି ରାତିରେ ।

ବେଶ କରାଇଲେ ପଣ୍ଡାମାନେ ଫୁଲ

ସତେଜ ହେଲା ସେଠାରେ ।୧୦।

ମାଘ ଅମବାସ୍ୟା ପରଠୁ ବସନ୍ତ-

ପଞ୍ଚମୀ ଦିନ ମଧ୍ଯରେ ।

ବୁଧବାର ଅବା ଶନିବାର ଦିନ

ପଦ୍ମ ବେଶରେ ଠାକୁରେ ।୧୧।

ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇ ବଡସିଂହାରରେ

ଦେଇଥାନ୍ତି ଦରଶନ ।

ସୋଲର ତିନି ପାଖୁଡା ଥିବା ପଦ୍ମ

ଲାଗି ହୁଏ ତାଙ୍କୁ ଜାଣ ।୧୨।

କଦମ୍ବ ଫୁଲର କରପଲ୍ଲବରେ

ହସ୍ତ ଶୋଭା ପାଉଥାଏ ।

କ୍ଷୀରି ଓ ଅମାଲୁ ଏ ବଡସିଂହାର

ବେଶେ ଭୋଗ ହୋଇଥାଏ ।୧୩।

ବଡଛତା ମଠ ବେଶ ଭୋଗ ଖର୍ଚ୍ଚ

ସବୁ କରନ୍ତି ବହନ ।

ପରଦିନ ମଙ୍ଗଳ ଆଳତୀ ଯାଏଁ

ହୁଏ ଏ ବେଶ ଦର୍ଶନ ।୧୪।