ମାଆ ଓ ମମତା

ମାଆ ନୁହେଁ ସିଏ ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ୱରୀ

ଜଗତ ହିତରେ ଜନମ ତା'ର

ତା' ସ୍ନେହ ଶରଧା ମମତା ଅମୂଲ୍ୟ

ସନ୍ତାନ ଜୀବନେ ଅମୃତ ଧାର ।

ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ପ୍ରେମର ନିର୍ଝରିଣୀ ସିଏ

ତା' କୋଳେ ମିଳଇ ସରଗ ସୁଖ

ନିଜ ଜୀବନକୁ ସମର୍ପି ସର୍ବଦା

ହରିନେଇଥାଏ ସନ୍ତାନ ଦୁଃଖ ।

ତ୍ୟାଗ,ତିତୀକ୍ଷାର ମହାମନ୍ତ୍ର ସିଏ

ପଥପ୍ରଦର୍ଶିକା ପ୍ରେରଣା ଉତ୍ସ

ତା' ପଣତକାନି ଅଭୟର ଦାନ

ମନପ୍ରାଣ ହୃଦ ସବୁଠୁ ସ୍ୱଚ୍ଛ ।

ତା' ସହ ବନ୍ଧନ ଶାଶ୍ୱତ ପବିତ୍ର

ତା ମମତା କୋଟି ପୂଣ୍ୟର ଫଳ

ହୃଦୟ ତାହାର ନଭଠୁ ବିଶାଳ

ଜଗତେ କେ ନାହିଁ ମାଆର ତୁଲ୍ୟ ।

ଅନ୍ତରେ ଅସୀମ କରୁଣାର ସିନ୍ଧୁ

ଆଶିଷେ ଜୀବନ ହୁଏ ସୁନ୍ଦର

ଜୀବନ ଗଢୁଛି ଢାଳି ମନପ୍ରାଣ

ମାଆର ମମତା ଭାରି ମଧୁର ।