ସଂସାର ବନ୍ଧନ

ଜନମରୁ ମୃତ୍ୟୁ ମଣିଷ ଜୀବନ

ସଂସାର ବନ୍ଧନ ମାୟାରେ ବନ୍ଧା

ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ନର ମୁକୁଳି ପାରେନା

ଶକତ ଶିକୁଳି ପାଦରେ ଛନ୍ଦା ।

ପିଣ୍ଡେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ପ୍ରାଣ ଗୁମୁରି ହୁଅଇ

ମନ ହୃଦୟକୁ ପାରେନା ରୋକି

ସ୍ଥୂଳ ଶରୀରଟା ଆବେଗ ଆବୋରି

କେବେ ଦୁଃଖୀ କେବେ ହୁଅଇ ସୁଖୀ ।

ମୋର ମୋର କହି ଜୀବନଟା ବ୍ୟସ୍ତ

କର୍ମେ ଧର୍ମେ ତା'ର ବିତଇ ଦିନ

ଅଜାଣତେ ବିଷ ଭରିଯାଏ କେବେ

ସୁଖଶାନ୍ତି ଯେତେ ହୁଅଇ ଶୂନ୍ୟ ।

ସମ୍ପର୍କ ଚାପରେ ଶିଥିଳ ଜୀବନ

ଧନ ସମ୍ପଦର ପଛରେ ବାଇ

ସ୍ୱାର୍ଥ ଲୋଭ ଈର୍ଷା ଦେଖାଅନ୍ତି ଠାଣି

ଘାଣ୍ଟି ହୁଏ ନର ବନ୍ଦୀ ଯେ ହୋଇ ।

ମିଛ ଏ ବନ୍ଧନ ବୁଝେନା ଜୀବନ

ପାର୍ଥିବ ସଂସାରେ ମୃତ୍ୟୁ ହିଁ ସତ୍ୟ

ମଶାଣି ଭୂଇଁରେ ଦେହ ଜଳିଗଲେ

ବନ୍ଧନୁ ଜୀବନ ହୁଅଇ ମୁକ୍ତ ।