ମାଆ ଓ ଶାଶୂ

ଗର୍ଭ କଷ୍ଟ ସହି ଜନ୍ମ ଦେଲା ମାଆ

ଦୁନିଆ ଦେଖିଲି ମୁହିଁ

ତାହାରି ତନୁର ଅମୃତ ଝରୁଛି

ମୋ' ଦେହେ ରକତ ହୋଇ ।

ଅମୂଲ୍ୟ ସେନେହ ମମତା ଅଜାଡି

ଜୀବନ ଗଢ଼ିଛି ମୋର

ଚାଲି ଶିଖାଇଛି ହାତେ ହାତ ଧରି

ଭୟଭ୍ରାନ୍ତି କରି ଦୂର ।

ସମାଜ ସଂସ୍କାର ଶିଖାଇଛି ସିଏ

ସାଜି ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ

ଦୁହିତାର ଧର୍ମ ପାଳିବା ନିମନ୍ତେ

କରିଅଛି ମୋତେ ସକ୍ଷ ।

ତା'ର କୋଳ ଭୁଲି ପରଘରେ ଆସି

ହୋଇଲି ଯେବେ ମୁଁ ଦୁଃଖୀ

ଶାଶୂ ମାଆ ମୋତେ କୋଳେଇ ତ ନେଲେ

ମଥାରେ ହାତକୁ ରଖି ।

ମାଆର ମମତା ଶାଶୂ ଢାଳିଦେଲେ

ନକରି ସେ ହତାଦର

ତାଙ୍କରି ସେନେହ ନିଜର ସାଜିଛି

ଅଜଣା ଅଚିହ୍ନା ଘର ।

ପ୍ରଥମ ଗୁରୁ ମା' ଶାଶୂ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁ

ଦୁହିଁଙ୍କୁ ମୋ' ପ୍ରଣିପାତ

ତାଙ୍କରି ଆଶିଷେ ସୁଖେ ଗଡୁଅଛି

ସଂସାରେ ଜୀବନ ରଥ ।