ବାପା

ବାପା କେଉଁ ଅଳଙ୍କାରେ

ବର୍ଣ୍ଣିବି ତୁମକୁ

ତୁମେ ଅସରନ୍ତି ଶବ୍ଦ କୋଷ

କେଉଁଠୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବି ବାପା ମୁଁ

କେଉଁଠି କରିବି ଶେଷ।।

ପାଏ ନାହିଁ ଭାଷା ଲେଖନୀ ରେ ମୋ'ର

ତୁମକୁ ବର୍ଣ୍ଣିବା ପାଇଁ

ତଥାପି ଏ ମନେ ଯେତେ ଭାଷା କୋଷ

ତୁମ ପାଦେ ଦେବି ଥୋଇ।।

ବାପା ବୋଲି କହି ଡାକି ଦେଉଥିଲେ

ଆତ୍ମା ଶାନ୍ତି ଭରିଯାଏ

ଯେତେ ଦୁଃଖ ଥିଲେ ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ

ଅବଶୋଷ ମେଣ୍ଟିଯାଏ।।

ତୁମେ ତ ମଧୁର ଶବ୍ଦ ଟିଏ ବାପା

ତୁମ ସରି କିଏ ହେବ

ଏ ତିନି ଭୁବନେ କେହି ନାହିଁ ଜଣେ

ତୁମ ଆସନ କେ ନେବ।।

ତୁମରି ଶାସନ ହିତ ଉପଦେଶ

ଏ ଜୀବନେ ରହିଥାଉ

ସତ୍ୟ ପଥେ ଚାଲି ମିଥ୍ୟା ପରିହରି

ଏ ଜୀବନ ମୋର ଯାଉ।।

ଜୀବନ ରେ ଯେତେ ଦୁଃଖ ଆସେ ବାପା

ସବୁକୁ ଆଡେଇ ଦେଇ

ତୁମ ନୀତିଶିକ୍ଷା ଏ ଜୀବନେ ସାର

ସତ୍ୟ, ନ୍ୟାୟ ଧର୍ମ ପାଇଁ।।