ହୀରା

ହୀରା କାଚ ଦୁହେଁ ଦିଶନ୍ତି ଏକା

ପରଖିବା ଵାଲା ହୋଇଲେ ଦେଖା।

ଚହଟ ସୁନ୍ଦର ଝଲସେ କାଚ 

ସୁନା ରୁପା ସଂଗେ ଲାଗଇ ବାଚ ।

ରୂପ ଗୁଣ ସିଂହ ଶୃଗାଳ ଶିଶୁ

ଧରା ପଡେ ଦିନେ ଯେତେ ବି ମିଶୁ ।

ହୀରାକୁ ଗରବେ କହିଲା ଦିନେ

ସୁଲଭ ସୁନ୍ଦର ପସନ୍ଦ ଜନେ ।

ସୁନା ମୋ ପଛରେ ପଡିଛି ବନ୍ଧା

ମୋତି କି ମାଣିକ ଦେହରେ ଛନ୍ଦା ।

ଭେଜାଲ ବଜାରେ କେ'ଚିହେଁ ତତେ

ଆଦର କରନ୍ତି ସଭିଏଁ ମତେ ।

ଦିନ କର କଥା କାଚଟେ ଭାବି

ଫିଙ୍ଗିଦେଲା ଚୋର ସିନ୍ଦୁକ ଚାବି ।

ସାଧୁ ଦେଖାଇଲେ ହୀରାର ଗୁଣ

କାଟିଦେଲା କାଚ ଗୁମାନ ଖୁଣ ।

କାଚ ମୁହଁ କଳା କାମୁଡି ମାଟି

ମଲା ପରି ଦେହ ଯାଇଛି ଫାଟି ।

ଝାଡ଼ୁ ରେ ଖରକି ଗୋଟାଇ ଧରି

ଅଳିଆଜାଗାରେ ଦେଲାଟି ଭରି ।