ଶେଷ ଫଗୁଣ ଚିଠି

ଫଗୁଣ ଆସିଛି ,କେତେ ଆଦର ପାଉଛି ,ଦେଖ ତୁମେ

ଏକା ମୁଁ ବସିଛି ,ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ମନେ ମନେ |

ତୁମେ କହିଥିଲ ,ଯାଉଛ କାମରେ ,ଆସିବ ବେଗି ଫେରି ,

ଆଖି ମେଲି ମୁହିଁ ଚାହିଁ ବସିଅଛି ମନକୁ ମାରି |

କେତେ କେତେ କଥା କିଏ କହୁଛନ୍ତି ,ଦେଉଛନ୍ତି ଅପବାଦ ,

କଣାରେ ଶୁଣୁଛି ,କୋହକୁ ଚାପୁଛି ,କରୁନାହିଁ କିଛି ପ୍ରତିବାଦ |

ଆସିଥିଲି ତୁମ ସାଥେ ,ଧରି ତୁମ ହାତ ବାହାହୋଇ ,

କେତେ ସରାଗରେ ,ସଜ ହେଉଥିଲି ନିତି ତୁମରି ପାଇଁ |

ତୁମେ କହୁଥିଲ, ଚାନ୍ଦ ପରି ମୋର ହସ ବୋଲି ,

ଲାଜରେ ଝାଉଁଳି ମୁଁ ସେବେ ,ଥିରି ଥିରି ହସୁଥିଲି |

ତୁମ ପ୍ରେମରେ ପଡି ହୋଇଛି ଏବେ ପାଗଳୀ ପରି ,

ତୁମ ବିରହ ବେଦନା ,କୁହ ସହିବି କେତେ କିପରି ।

ଦୂରେ ଯାଇ ତୁମେ ,ଲେଖିଥିଲ ଶେଷ ଫଗୁଣ ଚିଠି ,

ବଡ଼ ଆନନ୍ଦରେ ଖୋଲି ପଢ଼ିଥିଲି ତାକୁ ଆଖିକୁ ତରାଟି |

ସେ ଫଗୁଣ ଯାଇ ଏବେ ଆସିଛି ନୂଆ ହୋଇ ,

କିନ୍ତୁ ,ତୁମେ ଆସୀନାହଁ ,ବସିଛି ଏବେବି ତୁମକୁ ଚାହିଁ |

ତୁମ ଘରଲୋକେ ,ସାଇପଡିଶା ମୋତେ କଲେ କେତେ ହୀନିମାନ ,

ପୁଷ ମାସରେ ମୋର ହାତୁ ,ଭାଙ୍ଗିଦେଲେ ଚୁଡ଼ି ଶଙ୍ଖାମାନ |

ପୋଛିଲେ ମଥାରୁ ତୁମ ପାଇଁ ନାଇଥିବା ସିନ୍ଦୁର ଟୋପା ,

ଧଳା ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧାଇ ,କରିଛନ୍ତି ମୋତେ ବିଧବା ରୁପା |

କହିଲେ ସେମାନେ ,ଏବେ କହୁଛନ୍ତି ,ତୁମେ ଫେରିବ ନାହିଁ ,

କିନ୍ତୁ ,ମନରୁ ମୋର ତୁମ କଥାର ବିଶ୍ୱାସ ଯାଇନାହିଁ |

ତୁମେ କହିଥିଲ ,ଖେଳିବା ଫଗୁ ,ମିଶି ଆମେ ଫଗୁଣରେ ,

ବାରେ ବାରେ ତୁମେ ଲେଖିଥିଲ ,ଶେଷ ଫଗୁଣ ଚିଠିରେ |

ସାଇତି ରଖିଛି ,ତୁମ ଶେଷ ଫଗୁଣ ଚିଠି ଯତନରେ,

ବିଧବା ହୋଇଛି ,ଏବେ ଖେଳିବି ଫଗୁ କାହା ସାଙ୍ଗରେ ।

ଏବେ କୁହ ମୋତେ ,କାହିଁକି ଏମିତି ତୁମେ କରିଲ

ଶେଷ ଫଗୁଣ ଚିଠି ଲେଖି ,ମୋତେ ଭଣ୍ଡେଇ ଦେଲ ।