ଆଶାର କିରଣ

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଆସି ଦୁଇ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା କରୋନାର,

ତଥାପି ଜୀବନକୁ ନେଇ ରହିଛି ମଣିଷ ବଡ଼ ଚିନ୍ତାରେ |

ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ବୈଜ୍ଞାନିକ ,ଖୋଜୁଛନ୍ତି ସବୁ ତାର ପ୍ରତିକାର ,

ବିଜ୍ଞାନ ଆଜି ଏକମାତ୍ର ସାଥି ,ଦେଉଛି ଆଶା, ଭରସାର |

କେତେ କେତେ ଦେଶ ଲାଗିଛନ୍ତି ,ତାକୁ ଅଟକାଇବା ପାଇଁ ,

ତାର ପ୍ରତିରୋଧ ପାଇଁ ,ନୂଆ ଔଷଧକୁ ବିକଳେ ଚାହିଁ |

ଆକୁଳରେ ଯେବେ ବୈଜ୍ଞାନିକ କଲେ ପ୍ରତିଷେଧର କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା

ଆଶାର କିରଣ ଜାଗିଲା ମନରେ ,ଦେଖି ଏହି ରାସ୍ତା |

ସେହି ଆଶାର କିରଣ ,ଦେଇଛି ମନରେ ଅନେକ ବଳ,

ଜଗିରଖି ସର୍ବେ ଚଳନ୍ତି ସଭିଏଁ ,ବେଳ ନୁହେଁ ଅନୁକୂଳ |

ଏହି ଦୁର୍ଗତିର ଅନ୍ଧାରେ ,ଡୁବିଥିଲା ସଭିଙ୍କ ସବୁ ଅର୍ଥନୀତି ,

ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭରିଲେ ଆଶାର କିରଣ ,ଦମ୍ଭହେଲା ଏବେ ଛାତି |

ଧୀରେ ଧୀରେ ସବୁ କୋହଳ ହେଲା ,କିଛି ଖୋଲାହେଲା ,

ସେହି ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ ,ଆଶାର କିରଣ ସାଥି ହେଲା |

ଅନିଶ୍ଚିତତା ମଧ୍ୟେ ଥିଲେ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ,ଲାଗୁଥିଲା ବଡ଼ ଡର,

ପ୍ରତିଷେଧକ ଟୀକା ,ଆଶାର କିରଣ ହେଲା ଏବେ ସଭିଙ୍କର |

ତଥାପି ଏବେବି କିଛି ନେତାଙ୍କର ଉଦୟ ହେଇନି ବୁଦ୍ଧି ,

ଆଶାର କିରଣକୁ ହତାଦର କରି ,ସ୍ୱାର୍ଥକୁ କରନ୍ତି ସିଦ୍ଧି |

ଲଜ୍ଜ୍ୟା ଲାଗେ ଏବେ ଦେଖି ଏହି ସ୍ୱାର୍ଥପର ମଣିଷଙ୍କୁ ,

କେମିତ କେଜାଣି ନଷ୍ଟ କରିବାରେ ଲାଗନ୍ତି ,ଆଶାର କିରଣକୁ।

ଏବେ ତ ଲାଗୁଛି , ବିଧାତା ସତରେ ଅଣ୍ଟା ଭିଡିଛି ,

ଏହି ଆଶାର କିରଣକୁ ,ଏବେ ଆହୁରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରୁଛି |

ଏହି କରୋନା ମହାମାରୀ ,ଏବେ ତାର ରୂପ ବଦଳାଉଛି ,

ବିଚଳିତ ମଣିଷ ,କିନ୍ତୁ ଆଶାର କିରଣକୁ ଜାବୁଡି ଧରିଛି |

ଲାଗୁଛି ସତରେ ଏହି ଆଶାର କିରଣ ,ବଡ଼ ତେଜୀୟାନ ,

କରୋନାକୁ ହଟାଇ ,ରଖିବ ଜଗତେ ସବୁ ମଣିଷଙ୍କ ଜୀବନ |

ଦୁଃଖୀରଙ୍କି ଠାରୁ ବଡ଼ ବଡ଼ ଯେତେ ଧନୀ ଅଛନ୍ତି ,

ଏହି ଆଶାର କିରଣକୁ ପାଇ, ଏବେ ବଳିୟାନ ହୁଅନ୍ତି ।