ଗଜଲ

ମେଘକୁ ମୁଁ ଡରୁଥାଏ, ହାତେ ଥାଇ ଛତା

କହିବେ ସେ ଭିଜୁଥାଏ, ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

କହି ମୁଁ ପାରିନି ବୋଲି ହୃଦୟର କଥା

ଆଜି ବି ମୁଁ ଭିଜୁଥାଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

ନିଦାଘ ସାଜିଛି ଏଠି ବସନ୍ତ ମଳୟ

ସୂରୁଜ କି ଛାଡିଦିଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

ଆସିବ ବରଷା ତୁହା ଝଡ଼ ସାଥେ ନେଇ

ଝଡ଼କୁ କି ଟାଳିହୁଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

ପାନ୍ଥଶାଳା ଦିଏ ସିନା ସାମୟିକ ସୁଖ

ବର୍ଷାଛିଟା ଖୋଜୁଥାଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

ବର୍ଷା ସିନା ଧୋଇନେବ ମୋ ଆଖିର ଲୁହ

କୋଉ ଦାଗ ରୋକିହୁଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।

କହରେ ତୁ ମୁନ୍ନା ଢାଙ୍କିଥିଲେ ନଭେ ମେଘ

ସତରେ କି ଥୋଇହୁଏ ହାତେ ଥାଇ ଛତା ।