ଗାଁ ବନାମ ସହର

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରାମ ପରିବେଶ

ଲାଗେ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ

ଢାଳନ୍ତି ସୂରୁଜ ପ୍ରତିଟି ପ୍ରଭାତେ

ସୁନେଲି ରଙ୍ଗ ଅବୀର ।

ଝାଟି ମାଟି ଘର ମଥାନ ଉପରେ

ଶିମ୍ବ ବରଗୁଡି ପୋଇ

ମାଡିଥାଏ ଲତା ଫଳେ ବୋଇତାଳୁ

ଘୁଙ୍ଘୁଡେ କଖାରୁ ଶୋଇ ।

ଛାଡେ ହମ୍ବା ରଡି କଅଁଳା ବାଛୁରୀ

କିଚିରି ମିଚିରି ପକ୍ଷୀ

ଗୃହ ଚଉପାଶେ କୁକୁର ବିଲେଇ

ମେଣ୍ଢା ଛେଳି ଜାତିଜାତି ।

ଶୁଭେ କାଆ କାଆ କୋଇଲିର କୁହୁ

ଦିଶଇ ଘରଚଟିଆ

ଦୋହଲଇ ବସା ବାଇ ଚଢେଇର

ବହେ ସୁଲୁ ସୁଲୁ ବାଆ ।

ମଥାନରୁ ଝରେ ବର୍ଷା ଝରଝର 

ବିଷ୍ଣୁପଦ ଗଙ୍ଗାଧାର

ଚହଲା ପାଣିରେ ଭସାନ୍ତି ବାଳକେ

ଟିକି ନାଆ କାଗଜର ।

କଳ କାରଖାନା କ°କ୍ରିଟ ଜଙ୍ଗଲେ

ସହରର ପରିବେଶ

ସହରୀ ଜୀବନ ଲାଗେ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ

ଜଳବାୟୁ ପ୍ରଦୂଷିତ ।

ଆବର୍ଜନା କୁଢ଼ ନାଳ ଓ ନର୍ଦ୍ଦମା

ପୂତିଗନ୍ଧ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ

ନିଃଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱ।ସେ ଲାଗଇ ଅସ୍ୱସ୍ତି

କମିଯାଏ ଅମ୍ଳଜାନ ।

ଧୂଳି କଳା ଧୂଆଁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଦ୍ରବ୍ୟ କଣ

ଉଡିବୁଲେ ମୁକ୍ତାକାଶେ

ସୃଷ୍ଟି କରେ ରୋଗ ମାନବ ଶରୀରେ

ଅକାଳ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଗ୍ରାସେ ।

ନଦୀ ଜଳ ଉତ୍ସ କରଇ ବିଷାକ୍ତ

ପାଉଶ ଓ ରସାୟନ

ରାସ୍ତା ଘାଟେ ଭିଡ଼ ଗାଡି ଓ ମଟର

ବିକଟାଳ ପ୍ରଦୂଷଣ ।

ବଢାଏ ନରକ ସହରୀକରଣ

ଉଜୁଡେ ଜଙ୍ଗଲ ଗ୍ରାମ

ବିନାଶ ବେଳାରେ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି

ଉଦୟ ହେଉ ସୁଜ୍ଞାନ ।