ଏକୁ ଆରେକ ବଳି

ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ ଥରେ ଯାଉଥାନ୍ତି ବାଟେ 

ହାତ ଧରା ଧରି ହୋଇ 

ହସ ଖୁସି ମିଶା କଥା ହେଉଥିଲେ

ପୁରୁଣା କଥାକୁ ନେଇ ।

କଥା ହେଉହେଉ ପ୍ରଥମ ସାଙ୍ଗଟି

ଦ୍ଵିତୀୟ ସାଙ୍ଗକୁ କହେ 

ମୋ ମାମୁଁଙ୍କ ଘର ଗୋରୁ ଗାଈ ଛେଳି 

ଗଣିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।

ଆକାଶରେ ତାରା ଯେତେ ତୁ ଦେଖୁଛୁ 

ସେତକ କେବଳ ଗାଈ 

ଏଇଟି ଏମିତି କିବା ବଡ କଥା

ସାଙ୍ଗ କହେ ଛିଗୁଲେଇ ।

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ଏବେ ମୁଁ କହୁଛି 

ମନ ଦେଇ ଟିକେ ଶୁଣ 

ମୋ କଥା ଶୁଣିଲେ ବୁଝି ତୁ ପାରିବୁ

ତୋ କଥାଟି କେତେ ନ୍ୟୁନ ।

ମୋ ଅଜାଙ୍କ ଥିଲା ଲମ୍ବା ବାଉଁଶଟେ 

ମେଘ ଛୁଇଁ ଥିଲା ସେହି 

ବର୍ଷା ଦରକାର ହେଉଥିଲେ ଅଜା 

ଖେଞ୍ଚି ଦେଉଥିଲେ ନେଇ ।

ତାଙ୍କ ଆବଶ୍ୟକ ପୂରଣ ହୋଇଲେ 

କରୁଥିଲେ ଏ ପ୍ରକାର 

ମେଘ ଖଣ୍ଡ ସବୁ ବାଉଁଶ ସାହାଯ୍ୟେ

ରଖନ୍ତି ଯଥା ସ୍ଥାନର ।

ପ୍ରଥମ ସାଙ୍ଗଟି ପରିହାସ କରି 

ସାଙ୍ଗକୁ ତା'ର ପଚାରେ 

କାମ ଶେଷ ହେଲେ ବାଉଁଶକୁ ଅଜା 

ରଖୁଥିଲେ କେଉଁଠାରେ ?

ଦ୍ଵିତୀୟ ସାଙ୍ଗଟି କହେ ହସିହସି 

ବାଉଁଶକୁ ଅଜା ମୋର 

ଯତ୍ନ ସହକାରେ ରଖୁଥିଲେ ନେଇ 

ତୋ ଅଜା ଗୁହାଳ ଘର ।