ଏକାକୀ ଜୀବନେ

ଏକାକୀ ଜୀବନେ ହାତ ଧରି ଥିଲ

ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ମୁଁ ଥିଲି

ନିରାଶାରେ ତୁମେ ଆଶାର ପୂର୍ଣ୍ଣତା

ଭରି କଲ ଗଳା ମାଳି ।

ଅସୀମ ଅନନ୍ତ ତୁମ ଆତ୍ମିୟତା

ସୋପ୍ନ ଭରିଦିଏ ମନେ

କାହାକୁ ହରାଇ କାହାକୁ ପାଇଲି

ଭୁଲି ଗଲି ସବୁ କ୍ଷଣେ ।

ସରେ ନାହିଁ ରାତ୍ରି ସରେ ନାହିଁ ପ୍ରିତୀ

ସରେ ନାହିଁ ଆମ କଥା

ସରେ ନାହିଁ ଆମ ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନର

ଅଧା ଅଧା ପ୍ରେମ ଗାଥା ।

ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ

ପ୍ରେମ ଫାଶେ ବାନ୍ଧି ଦେଲ

ଗୋଟିଏ ସୂତା ରେ ବାନ୍ଧିଛ ସଂସାର

ହୁଗୁଳା ତ ନ ଛାଡିଲ ।

ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ

ପବିତ୍ରେ ଗଢା ହୃଦୟ

ପବିତ୍ର ମନରେ ମଧୁର ବଚନ

ପରସି କର ନିର୍ଭୟ ।

ମାନ ଅଭିମାନ କରିଥିଲେ ମନ

ମାନ ଭଞ୍ଜନତ କର

ମଧୁର ମିଳନ ଅନୁଭବେ ଦେଇ

ଦେହ ମନ ଶାନ୍ତ କର ।

ଅଭୂଲା ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସ୍ମୃତି ହେଇଗଲା

କାହିଁ ଛାଡି ଚାଲିଗଲ

ଆଶାର ପ୍ରଦୀପ ଲିଭି ଗଲା ମୋର

କାହିଁ ଗଲା ତୁମ ଭଲ ।

ଏକାକୀ ଜୀବନେ ହାତ ଧରି ଥିଲ

ଭରସା ରୁ ମୁଠେ ଦେଇ

ଅନ୍ୟ ପ୍ରେମେ ତୁମେ ଏତେ ବଦଳି ବ

ବିଶ୍ୱାସ ତ ପାଉନାଇଁ ।

ହେନା ରାଣୀ ସେନାପତି ।