ଶେଷ ଜୀବନ

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଆସି ଅମୃତର ଦିନ

କେବେ ଶେଷ ହେଇଗଲା

କୋଳ ଶିଶୁ ମୋର ମଥା ଟପିଗଲା

କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧ ମିସିଲା ।

କଳା ମିଚିମିଚି ଘନକେଶ ମୋର

ରଙ୍ଗ ବଦଳାଇ ଦେଲା

ସହି ପାରିଲାନି କଟୁ କଥା ବୋଲି

ଉପୁଡି ବାହାରି ଗଲା ।

ଦାନ୍ତ ଦୁଇ ଧାଡି ପରିଶ୍ରମ କରି

ଅବସର ନେଇ ଗଲା

ପାକୁଆ ପାଟି ଟା ମୁହଁ ଫୁଲାଇକି

ଶକ୍ତି ହୀନ ହେଇଗଲା ।

ପେଟ ମୋ କହୁଛି ଶିଝା ଖାଦ୍ୟ ଦିଅ

ତେଲ ମସଲା କୁ ଡର

କାହୁଁ ଆସିଲା ଏ ପବନ ବେମାରି

ଜଳା ପୋଡା କଷ୍ଟେ ମର ।

ନାଲି ନାଲି ଖାଦ୍ୟ ଆଖି ଦେଖି କୁହେ

ବଢିଆ ଦେଖା ଯାଉଛି

ମନ ମୋର କୁହେ କି ବାସ୍ନା ହଉଚି

ପୁଳାଏ ଖାଇ ଦେଉଛି ।

ଖାଇ ଦେଲେ କିସ ହବ ହେ ସୁଜନେ

ପେଟ ତ ସମ୍ଭାଳେ ନାହିଁ

ଦୁନିଆ ଯାକର ରୋଗ ଅଛି ଦେହେ

ଶରୀରତ ସୁସ୍ଥ ନାହିଁ ।

ଅସୁସ୍ଥତା ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ଆମର

କି ହିନିମାନ ହଉଚି

ନେଇ ଯାଅ ଶିଘ୍ର ପ୍ରଭୁ ମୃତ୍ୟୁ ଦେବ

କଷ୍ଟ ସହି ନପାରୁଚି ।

ପଡିଗଲେ ଗୋଡ କି ବୁଦ୍ଧି କରିବି

କରିବେ ସମସ୍ତେ କୋପ

ଗୋଡ ଚାଲୁଥିବା ସମୟରେ ପ୍ରଭୁ

ଲିଭାଅ ଜୀବନ ଦୀପ ।