ଛନ୍ଦହୀନ ଏ ଜୀବନ

ଜୀବନଟା କେବେ ନୁହେଁ ଛନ୍ଦଯୁକ୍ତ,

ବେଳେବେଳେ ଛନ୍ଦହୀନ ।

ଛନ୍ଦହୀନ ଯଦି ଜୀବନେ ରହିବ,

ସାର୍ଥକ ହେବ ଜୀବନ ।।

ଛନ୍ଦହୀନ ଲାଗେ ମଧୁର ମଧୁର,

ଛନ୍ଦଯୁକ୍ତ ଲାଗେ ଖଟା ।

ସେଥିପାଇଁ ପରା ଫେଣ୍ଟାଫେଣ୍ଟି ଅଟେ,

ଆମ ଏଇ ଜୀବନଟା ।।

ସମୟ ସହିତ ତାଳଦେଇ ଚାଲେ,

ଏଇ ଧରାରେ ମଣିଷ ।

କେତେବେଳେ ମିଳେ ଖୁସି ପୁଣି ଆଉ,

କେତେବେଳେ ଦୁଃଖ,କ୍ଳେଶ ।।

ଛନ୍ଦହୀନ ହେଲେ ଏଇ ଜୀବନଟା,

ବଢଇ ଜନସମ୍ପର୍କ ।

ଛନ୍ଦଯୁକ୍ତ ହେଲେ ଆସେ ଅବିଶ୍ବାସ,

ହୁଅଇ ତର୍କ ବିତର୍କ ।।

ଛନ୍ଦ କପଟରେ ଭାଙ୍ଗଇ ସମ୍ପର୍କ,

ମନରେ ବିଷାଦ ଭରେ ।

ଛନ୍ଦ ନ ରହିଲେ ସ୍ନେହ ମମତା ଯେ,

ସମ୍ପର୍କ ଜାବୁଡି ଧରେ ।।

ଛନ୍ଦହୀନ ହେଲେ ଆମ ଚିନ୍ତାଧାରା,

କିଣଇ ସଭିଙ୍କ ମନ ।

ଜୀବନରେ ତେଣୁ ଭରିଦିଏ ଖୁସି,

ଛନ୍ଦହୀନ ଏ ଜୀବନ ।।