ଯାତ୍ରା ଦେଇଥାଏ ଖୁସି

ମଣିଷ ଟିକିଏ ଖୁସି ପାଇବାକୁ,

ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟ ଖୋଜେ ।

ଉପାୟ ମିଳିଲେ ସବୁକିଛି ଭୁଲି,

ଖୁସିରେ ଖୁସିରେ ମଜେ ।।

ନୂଆ ନୂଆ ଜାଗା ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ,

ମନରେ ସେ ବାନ୍ଧେ ଆଶା ।

ସେହି ଯାତ୍ରା ପାଇଁ କରେ ସେ ପ୍ରସ୍ତୁତି,

ବଢେ ତା ଯାତ୍ରାର ନିଶା ।।

ନୂଆ ସ୍ଥାନ ଦେଖି ଶିଖେ ନୂଆ କଥା,

ସାଉଁଟେ ସେ ଅନୁଭୂତି ।

ସେ ଅନୁଭୂତିକୁ ବାଣ୍ଟଇ ଖୁସିରେ,

ମେଳକରି ସାଙ୍ଗସାଥୀ ।।

ଅନୁଭୂତି ବାଣ୍ଟି ହୁଏ ସେ ଆନନ୍ଦ,

ନଥାଏ ଖୁସିର ସୀମା ।

ସେ ଅନୁଭୂତିରୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଶିଖି,

ବଢାନ୍ତି ଜ୍ଞାନ ଗାରିମା ।।

ଯାତ୍ରା ଏହିପରି ଜଣକ ମନରେ,

ଅନୁଭୂତି ଦିଏ ନେସି ।

ସେଥିପାଇଁ ସର୍ବେ ଯାତ୍ରାକୁ ଆଦର,

ଯାତ୍ରା ଦେଇଥାଏ ଖୁସି ।।